Francis Cabrel - C'était L'hiver

C'était l'hiver
Kıştı

Elle disait: « J'ai déjà trop marché,
mon cœur est déjà trop lourd de secrets,
trop lourd de peines. »
Elle disait : « Je ne continue plus,
ce qui m'attend, je l'ai déjà vécu,
c'est plus la peine. »

derdi ki;"çok uzun zamandır yürümekteydim bu yolda
kalbim fazlasıyla dolu sırlarıyla
fazlasıyla ağır kederden"
derdi ki;"gidemeyeceğim daha uzağa
beni bekleyen zaten yaşadığımdır
artık değmiyor bütün bunlara"

Elle disait que vivre était cruel,
Elle ne croyait plus au soleil,
Ni aux silences des églises.
Même mes sourires lui faisaient peur,
C'était l'hiver dans le fond de son cœur.

Hayat çok acımasız derdi,
Daha fazla inanmadı güneşe,
ya da söylenmemiş bütün öykülere,
benim gülüşlerim bile ürkütürdü onu
kalbinin derininde kış olmuştu
Le vent n'a jamais été plus froid,
La pluie plus violente que ce soir-là,
Le soir de ses vingt ans,
Le soir où elle a éteint le feu
Derrière la façade de ses yeux
Dans un éclair blanc.

rüzgar hiç bu kadar soğuk olmamıştı,
yağmur yirmisine bastığı o gece
yağdığından daha berbat,
gözlerinin bağının ardındaki ateşi
parlaklık ve beyazın içerisinde
söndürdüğü o geceden,

Elle a sûrement rejoint le ciel,
Elle brille à côté du soleil,
Comme les nouvelles églises.
Mais si depuis ce soir-là je pleure,
C'est qu'il fait froid
Dans le fond de mon cœur.

şüphesiz ki geri döndü cennetine
parlıyor güneşin yanında
yepyeni öykülerin yaptığı gibi,
fakat ben, ağlıyorum o geceden beri,
çünkü soğuktur hissettiğim
kalbimin derininde.