A Canorous Quintet - The Joy Of Sorrow

A bitter tear smashes the surface.
Bir acı gözyaşı yüzey çökertildi.
Happiness spreads it's wings, never to return.
Mutluluk, onun kanatları yayılır dönmemek üzere.
Blackness now the state of mind, an endless age of suffering.
siyahlıktan şimdi zihin durumu, yaş sonsuz bir acı.
A statue it speaks words never to be spoken.
Bir heykeli, konuştuğu kelimeleri konuşulan asla.
Forced entries opens up the soul like never healing wounds.
Zorla girişleri, yaraların iyileşmesi asla gibi ruh kadar açılır.
Will it ever disappear?
Eğer şimdiye kadar kaybolur?

It's beautiful like moonligt touching water.
Mehtap dokunmadan su gibi güzel. It's painful, a being torn to shreds.
Bu, ağrılı parçalamak yırtılmış olan
It's magnificent like perfection itself.
Bu mükemmellik kendisi gibi muhteşem.
It's awful, a being fading on the shelf.
Bu, rafta bir solma korkunç.

Endless cries above and below.
Yukarıda ve aşağıda Sonsuz çığlıkları.
Prayers they stay unheard like the silence of a world, fading into nothingness.
Dualar hiçlik içinde solmaya, sessizlik gibi bir dünya duyulmamış muaftır.
Time has left us in the cold, still the fires are burning.
Zaman hala yangınlar yanma, soğuk bizi terk etti.
While everything is getting old, except the sorrow in the snow
Her şey kar üzüntü dışında, eski olmakla birlikte