Adda - Draga İnima

(Dragă inimă,
Dragă inimă,)

Dragă inimă, îți scriu o scrisoare
Începe-așa, cu o întrebare:
De ce mai bați pentru el în continuare?
De ce nu vrei să te vindeci dacă doare?

Nu vrei să asculți...
Nu vrei să lupți...
Nu vrei să uiți...
Iar te scufunzi
În ape tot mai adânci,
Să nu crezi că nu văd cum plângi.

Draga inimă, nu mai am răbdare
Să repar din nou greșelile tale,
Să șterg urmele, s-alung gândurile,
Să arunc umbrele, să rup paginile,
Să chem soarele, să vorbesc cu stelele,
Să-nvăț drumurile,
Când n-am aer deloc și-ti scriu..

Draga inimă (x7)

Draga inimă, oprește-te, mi-ajunge
Când bați atât de tare, trupul mi se frânge,
Când te gândești la el simt lacrima cum curge,
De ce e atât de-amară în loc să fie dulce.

Nu vrei să asculți...
Nu vrei să lupți...
Nu vrei să uiți...
Iar te scufunzi în ape tot mai adânci,
Să nu crezi că nu văd cum plângi.

Dragă inimă (x7)

Oamenii-mi spun: "Lasă c-o să-ți treacă",
Mi-am antrenat inima să tacă,
Într-un castel unde de-afară pare bine,
Dar dacă intri-n el găsești numai ruine.

Geamuri sparte care sunt mascate,
Iubiri uitate după ușile-ncuiate,
Toți mă știu, dar îi cunosc numai o parte,
Eu nu mă cunosc nici de departe.
Draga inimă(x7)



Sevgili kalp, bir mektup yazdım
Öylesine bir soruyla başlatıyorum
Neden hala onun için mücadele ediyorsun?
Eğer acıtıyorsa neden iyileşmek istemiyorsun ?

Sen dinlemek istemiyorsun
Kavga etmek istiyorsun
Sen unutmak istemiyorsun
Derin sulara dalıyorsun
Ve tekrar batıyorsun
Nasıl ağladığını görmüyorum zannetme
Sevgili kalp yine hatalarını düzeltmek için sabrediyorum
Sürgündeki bu düşünceler beni yok ediyor
Gölgeler için sayfalarca gözyaşı
Yıldızlarla konuşmak için güneşe çağrı yapıyoruz
Yolu bulabilmek için
Nefes alamadığımda sana yazıyorum

Sevgili kalp

Sevgili kalp, yeter artık, yeteri kadar çarpıyorsun
Eğer çok sert mücadele edersen, Vücut sağlığım bozulur
Ne zaman onu düşünsem akan gözyaşlarımı hissediyorum
Neden onlar tatlı olmak yerine bu kadar acı

Sen dinlemek istemiyorsun
Kavga etmek istiyorsun
Sen unutmak istemiyorsun
Derin sulara dalıyorum
Ve tekrar batıyorsun
Nasıl ağladığını görmüyorum zannetme

Sevgili kalp

İnsanlar bana üzülme iyi olucaksın diyorlar
Benim kalbim sessiz olmak için eğitilmiştir
Dışarıdan iyi görünen bir kaledir
Ama içine girerlerse sadece kalıntıları bulurlar

Kırık camlar maskelenir
Kilitli kapılar ardında unutulmuş aşklar
Bütün bildiğim sadece bir kısmını bildiğim
Kendimi zar zor tanıyabiliyorum