Agalloch - As Embers Dress The Sky

The shallow voice of the wind
cries between these ebony wings.
The shallow cries of the wind
sing a swansong for mankind.
Rüzgarın sığ sesi,
bu simsiyah kanatlar arasında ağlar
Rüzgarın sığ ağlamaları,
insanlık için son bir şarkı söyler

Shine on morning sky fire,
Ablaze this final day.
The autumnal end, the dawn of man,
The centuries fade below my feet.
Sabah gökyüzünde ateş parlar
bu son gün alev alev
Sonbahar sonu,insanın aydınlanışı
Yüzyıllar ayaklarımın altında kayboluyor

I soared above them as they worthlessly poured thought from, a chalice.
As wisdom did flow, twilight
had come to pass.
Drink, oh hallowed cup of life.
Onlar bir kadehten ahlaksızca fikirler dökerken
ben onların üzerinde yükseldim
Bilgelik yükselirken
alacakaranlık olacaktı
İç,ey hayatın kutsanmış bardağı

Shine on evening sky fire.
Paint the sky with the blood of a raven.
Bereavement, oh garment of ebony,
As embers dress the dusk of man...
Akşam gökyüzünde ateş parlar
Bir karganın kanıyla gökyüzü boya
Matem,ey abanoz ağacından elbise
Kor ateşler insanın kasvetini kuşatırken