Ali Zand Vakili - Rafti

ای که رفته با خود، دلی شکسته بردی
این چنین به طوفان، تن مرا سپردی

ای که مهر باطل زدی به دفتر من
بعد تو نیامد چه ها که بر سر من

ای خدای عالم چگونه باورم شد
آن که روزگاری پناه و یاورم شد

سایه اش نماند همیشه بر سر من
زیر لب بخندد به مرگ و پرپر من

رفتی و ندیدی که بی تو، شکسته بال و خسته ام
رفتی و ندیدی که بی تو، چگونه پر شکسته ام
رفتی و نهادی چه آسان دل مرا به زیر پا
رفتی و خیالت زمانی نمیکند مرا رها
ای به دل آشنا، تا که هستم بیا
وای من اگر نیایی



Ey giden kişi, kendinle kırılan bir kalbi götürdün
Böyle benim cismimi fırtınaya bıraktın

Ey defterime iptal mührünü basan
Senden sonra neler gelmedi ki başıma

Bir zamanlar benim sığınağım yaverim olan
Ey evrenin Allah'ı nasıl inanayım

Gölgesi sonsuza kadar başımda olamadı
Benim ölümüme ve solmama güldü yavaşça

Gittin ve görmedin sensiz kanadı kırık ve yorgunum
Gittin ve görmedin sensiz nasıl kanadım kırık
Gittin ve ne kadar kolay gönlümü ayak altına aldın
Gittin ve bir anlık bile hayalin bırakmıyor beni
Ey gönlümün aşina olduğu ben varken gel
Eğer bana gelmezsen vah bana