Anna Netrebko - Addio Del Passato

Addio del passato

Addio, del passato bei sogni ridenti,
Le rose del volto già son pallenti;
L'amore d'Alfredo pur esso mi manca,
Conforto, sostegno dell'anima stanca
Ah, della traviata sorridi al desio;
A lei, deh, perdona; tu accoglila, o Dio.
Or tutto finì.

Le gioie, i dolori tra poco avran fine,
La tomba ai mortali di tutto è confine!
Non lagrima o fiore avrà la mia fossa,
Non croce col nome che copra quest'ossa!
Ah, della traviata sorridi al desio;
A lei, deh, perdona; tu accoglila, o Dio.
Or tutto finì!

Geçmişe Veda

Elveda, geçmişin gülümseyen güzel düşleri,
Çoktan soldu yüzümdeki güller;
Alfredo'nun aşkı, bunu çok özlüyorum
Yorgun ruhumun huzuru, desteği.
Ah, yoldan çıkmış bu kadının arzusuna gülümse;
Ona yazık, bağışla: onu onayla ey Tanrım.
Yoksa herşey bitti.

Sevinçler, acılar az sonra sona erecek
Mezar ölümlüler için herşeye kapalı!
Gözyaşı ya da çiçek olmayacak çukurumda,
Ne de üstündeki adla bu kemikleri örten bir haç!
Ah, yoldan çıkmış bu kadının arzusuna gülümse;
Ona yazık, bağışla: onu onayla ey Tanrım.
Yoksa herşey bitti!