Arthur Rimbaud - Reve Pour l'hiver

L'hiver, nous irons dans un petit wagon rose
　　　　Avec des coussins bleus.
Nous serons bien. Un nid de baiser fous repose
　　　　Dans chaque coin moelleux.

Tu fermeras l'œil, pour ne point voir, par la glace,
　　　　Grimacer les ombres de soir,
Ces monstruosités hargneuses, populace
　　　　De démons noirs et de loups noirs.

Puis tu te sentiras la joue égratignée…
Un petit baiser, comme une folle araignée,
　　　　Te courra par le cou…

Et tu me diras : «Cherche!» en inclinant la tête,
– Et nous prendrons du temps à trouver cette bête
　　　　– Qui voyage beaucoup…

Kışın, küçük pembe bir vagonda gideceğiz
　　　　mavi yastıklı.
İyi olacağız. Bir çılgın öpücük yuvası duruyor
　　　　Her bir yumuşak köşede.

Sen gözlerini kapatacaksın görmemek için pencereden
　　　　akşamın gölgelerinin yüzünü astığını:
bu ısırgan canavarları, kalabalıkları
　　　　kara şeytanları ve kara kurtları.

Sonra çenenin okşandığını duyacaksın …
küçük bir öpücük deli bir örümcek gibi
　　　　boynundan aşağı inecek …

Ve sen başını eğerek ara diyeceksin bana
- ve zamanımız olacak bu hayvanı bulmaya
　　　　- durmadan seyahat eden…