David Bisbal - No Amanece

Nunca imagine que con el tiempo acabaría pasando
Que al tumbarme al lado izquierdo de esta cama ya no estés a mi lado
Proyectadas en el techo nuestras sombras parecían gigantes
Nos creímos que la vida nos daría un destino tan grande
Y el cielo apago la luz

Tú, una estrella fugaz,
Un fragmento de sol se desvanece
Sol, quien te mira pasar, deseando olvidar y no amanece

Sobra tanto con lo que arroparse que hasta el frio se queja
Y por más que sigo alerta nunca encuentro una caricia suelta
Y en lugar de abandonar reclamare tu luz

Tú, una estrella fugaz,
Un fragmento de sol se desvanece
Sol, quien te mira pasar, intentando olvidar y no amanece

Puedo figurarte prendida en mi cabeza,
Pero no puedo explicarte que
El peso de tu ausencia me desvela apagando del sol

Voy intentando llenar una vida de dos
Ya no, no amanece
Ya no, no amanece
Ya no, no amanece
Sin ti, no amanece

Tú, una estrella fugaz,
Un fragmento de sol se desvanece Sol, quien te mira pasar, intentando olvidar y no amanece



Sonunda biteceğini hayal etmemiştim.
Tavana yansıtılan gölgelerimiz dev gibi görünüyordu.
Hayatın bize böyle büyük bir hedef verdiğine inanıyorduk
Ve gök ışığını söndürmeden..

Sen bir çekim yıldızısın
Güneşin bir parçası siliniyor.
Güneş,gittiğinde kim bakar,unutmak istiyorum ve güneş doğmuyor.

Çok soğuk bile,şikayetim kadar ele alınmayacak.
Ve uyandım,asla sıcak bir dokunuşla karşılaşmıyorum artık.
Ve yerine ışığını bırakıyorum..

Sen,bir çekim yıldızısın
Güneşin bir parçası siliniyor.
Güneş,gittiğinde kim bakar,unutmak istiyorum ve güneş doğmuyor.

Kafamın içinde hayalin canlanabilir,
Ama bunu açıklayamam
Yokluğunun ağırlığını çözmek için güneşin beni uyanık tutuyor.

İki kişilik bir ömrü doldurmaya çalışıyorum.
Artık,güneş doğmuyor
Artık,güneş doğmuyor
Artık,güneş doğmuyor
O olmadan,güneş doğmuyor.