Draconian - The Wretched Tide

We're leaving today
After dust-ridden shutters close
And heartbeats they rush
Then to cease in your embrace

Bugün gidiyoruz,
tozla kaplı kepenkler kapandıktan sonra
ve kalp atışları,
senin kollarında durmak için hızlandığında

These scars though-out the night
Left no more fighting in us
No tears to fill the void
In a place even devils fled

Bu yaralar, gecenin dışına çıktı
içimizde savaştan eser kalmadı
Bu boşluğu kapatacak gözyaşımız yok,
Şeytanların bile kaçtığı yerde

The wretched tongues
Wording their pain on to me
Until even tide enters
There's no place out of here

Kötü diller,
Acılarını bana ifade ediyorlar
dalgalar bile içeri giriyor
buradan çıkış yok

(For grace to life me up every molecule
whispered to make peace with the unreality
I felt I was slipping downwards
into darkness
...and in darkness I stayed
until sadness closed its eyes)

(her bir molekülümü hayatla yükleyecek zarafet için,
Hayallerle barışmamı fısıldadı
aşağı doğru düşüyormuş gibi hissettim
karanlığa doğru
...ve karanlıkta kaldım,
üzüntü onun gözlerini kapatana kadar)

Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me

Gemiler geçiyor gümüşi gecenin içinden,
bu kusurlu, iyi kalp için ağlıyorum
ve üzüntüde parçalanıyoruz...
senin karanlığında, benim karanlığımda

(Release these hearts from the turmoil)
(bu kalpleri kurtar kargaşadan)

Tired and cold, A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape

yorgun ve şuursuz,
bir ebediyet kadar eski bir hikaye...
bu kaçışın sükunetsizliğinden kurtul o zaman

So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd

çok düşüş oldu ve hala devam ediyor
çıldırmış kalabalığın avuçlarına

So we're leaving today
As dust-ridden shutters close
To site that glimmer of hope
And breathe, if only for a while

Bugün gidiyoruz,
tozla kaplı kepenkler kapandıktan sonra
umut parıltıları arasına yerleşmek için
ve nefes almak, yalnızca bir süreliğine

These stars that turned the tide
Left no more fighting in use
No hope to find the dawn
In a place even specters dwell

medcezire dönüştü yıldızlar
kavga gerek bile kalmadı
Şafağı görmeye umudum kalmadı
Hayaletlerin bile yaşadığı bir yerde

Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me

(Release these hearts from the turmoil!
Only Love before they drown...)

(bu kalpleri kurtar kargaşadan
boğulmadan önce sadece sev...)


Tired and cold,
A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape

yorgun ve şuursuz,
bir ebediyet kadar eski bir hikaye...
bu kaçışın sükunetsizliğinden kurtul o zaman

So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd

çok düşüş oldu ve hala devam ediyor
çıldırmış kalabalığın avuçlarına