Eleonora Zouganeli - Mikra Vegalika

Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις
Στο αστραφτερό σου πουθενά με τριγυρνάς
Με ρίχνεις στη φωτιά από ένα όνειρο και με ξυπνάς
Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις
Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη
Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη

Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα
Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα
Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά
Χιλιάδες χρώματα

Γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις
Το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη
Πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη
Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις
Και όποιος δεν τόλμησε να φτάσει μέχρι εδώ
Πηδάει κλείνοντας τα μάτια στον γκρεμό και πετάει

Όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα
Θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα
Θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά
Χιλιάδες χρώματα

Sabah serinliği gibi canlandırıyorsun beni
Işıltınla başımı döndüyorsun
Ateşe atıyorsun beni, bir rüyadan uyandırıyorsun
Nefes aldığın hava toprak doldu
Son sigaran da kül oldu
Gecen geçti yanımdan konuşmadan bir an gibi

Ama ben senin yanında olacağım geç kalsam da
Yetişeceğim sana o limanda şafak sökerken
Küçük havai fişekler düşecek etrafımıza
Binlerce renk

Nefes aldığın hava toprak doldu
Son sigaran da kül oldu
Gecen geçti yanımdan konuşmadan bir an gibi
Sabah serinliği gibi canlandırıyorsun beni
Ve buraya kadar gelmeye cesaret edememiş kim varsa
Gözlerini kapatıp uçuruma atlıyor ve uçuyor

Ama ben senin yanında olacağım geç kalsam da
Yetişeceğim sana o limanda şafak sökerken
Küçük havai fişekler düşecek etrafımıza
Binlerce renk