Fauve - Infirmiere

J'ai besoin de toi comme d'une infirmière,
Quand je me demande ce que je fous ici, et que je colle ma tête pendant des heures sur l'oreiller,
Tétanisé,
Assommé,
Incapable de rien.

J'en ai marre de faire semblant ,
J'en ai marre de faire comme si tout me glissait dessus,
J'en peux plus d'entendre les sirènes, même à travers le double vitrage.

On prend les mêmes et on recommence ?
Je m'étais décidé à sortir parce que je supportais plus d'être chez moi,
Je suis allé rejoindre des gens dans un de ces pubs irlandais merdiques qu'on trouve sur les grands boulevards.

A une table sur ma gauche y avait un groupe de filles,
Dont une qui m'a tout de suite plu.
Elle était un peu mate de peau mais avec des cheveux châtains clairs,
Ou blonds foncés je sais jamais.

Mais surtout elle avait l'air douce, bienveillante et sereine,
Comme si elle avait pas renoncé,
A rien, comme si elle avait jamais douté de la beauté du monde, ni de celles des hommes

Je me suis fait quelques films, osés mais jolis,
Restait tout de même à établir le contact
Qui est impossible à faire en réalité, on nous le fait croire dans les films,
Mais c'est une vaste arnaque.

Ça m'est retombé dessus d'un coup, je me suis senti seul, triste et fatigué.
J'y arrive pas sans toi, j'arrive plus à encaisser.
Comment est-ce que ça va se finir ?
Comment est ce que je vais faire ?

J'ai besoin de toi comme d'une infirmière,
Que tu répares ma tête et mes sentiments qui fonctionnent plus bien,
Que tu refasses mes stocks de sérotonines, que tu me dises que c'est rien.
J'ai compris que tu voulais pas de moi pour l'instant,
Mais je me force à croire qu'avec du temps
Tu changes d'avis, et dans mes nuits je rêve encore que tu m'emmènes danser,
Jusqu'au matin.

[Refrain]
[Chanté]
Sur la musique, on va on vient,
On s'éloigne, et on revient.
Puis tu t'élances et je te tiens
Je te retiens du bout des doigts,
Pour te ramener contre moi.
Sur la musique, on va on vient,
Corps contre corps, main dans la main.
Plus rien n'existe, plus rien de rien
Quand je te tiens du bout des doigts,
Pour te ramener contre moi.

Je me suis fait tirer de mes pensées de la pire façon possible :
Une grande claque sur l'épaule, le truc que je déteste
Envoyée par un genre de rugbyman pas très discret,
Un gars que je connaissais un peu.

"Alors ça va l'artiste ?"
Il me dit : "Les amours, tout ça ?
D'ailleurs aux concerts tu dois bien te faire plaisir, mon salaud !"
Le genre de choses qui met tout de suite super à l'aise, qui te rapproche encore un peu plus de l'eunuque dans son harem.
Je lui réponds que ça, c'est soit un mythe complet, soit c'est moi et mes
petits camarades qui sommes des manches.
Évidemment, il se met à me charrier,
Me dit que c'est pas possible,
Que j'ai un problème, que je suis pédé.

Pauvre vieux, si tu savais combien de fois, je me suis posé la
question,sincèrement.
Qu'est-ce qui déconne chez moi ?
Pourquoi dès qu'il y en a une qui est gentille, je me barre en courant ?

Ça m'est retombé dessus d'un coup,
Je me suis senti seul, triste et fatigué
J'y arrive pas sans toi, j'arrive plus à encaisser.
Comment est-ce que ça va se finir ?
Comment est-ce que je vais faire ?

J'ai besoin de toi comme d'une infirmière,
Que tu me dises que je suis hors de danger
Que mon état va s'améliorer,
Que tu passes ta main dans mes cheveux,
Que tu prennes ma vie pour en faire quelque chose de mieux.
J'ai compris que tu voulais pas de moi pour l'instant,
Mais je me force à croire qu'avec du temps
Tu changes d'avis, et dans mes nuits je rêve encore que tu m'emmènes danser,
Jusqu'au matin.

[Refrain]

J'ai besoin de toi comme d'une cigarette ou d'un verre a chaque fois que je dois sortir dans la foule.
Je me dis que ça peut pas être comme ça,
Qu'il doit y avoir autre chose.
Jusqu'ici j'ai pas trouvé des tas de raisons d'exister.
Et j'ai besoin de croire en quelque chose de profond, de solide.
J'ai besoin d'être porté par un espoir.
Je voudrais faire l'effort permanent et sublime,
Je voudrais être à tes côtés, simplement,
Pour que la vie ne puisse jamais nous mettre à genoux.

J'ai besoin de toi comme d'une infirmière,
Que tu m'aides à trouver le sommeil,
Qu'on se réveille dans des draps blancs,
Que tu dises que c'était qu'un mauvais rêve,
Que tout ça c'est derrière moi maintenant.
J'ai compris que tu voulais pas de moi pour l'instant,
Mais je me force à croire qu'avec du temps
Tu changes d'avis, et dans mes nuits je rêve encore que tu m'emmènes danser,
Jusqu'au matin.

[Refrain]




bir hemşire gibi ihtiyacım var sana
burada ne işim var diye sorduğumda kendime ve kafamı saatlerce yastığa gömdüğümde
felçli
dayak yemiş
hiçbir şey yapamaz halde

yalandan yapmaktan bıktım her şey üzerimden kayıyormuş gibi yapmaktan bıktım
artık sirenleri dinlemek istemiyorum, çift camın arkasından bile

aynı şeyleri alıyoruz ve tekrar başlıyoruz
dışarı çıkmaya karar verdim çünkü artık evde olmaya tahammülüm kalmamıştı
büyük bulvarlarda bulunan o boktan İrlanda barlarından birine gittim insanlarla kaynaşmaya

solumdaki bir masada bir grup kız vardı
birisi hemen hoşuma gitti
teni biraz solgun gibiydi ama kumral parlak saçları vardı
ya da koyu sarı bilemiyorum

ama özellikle tatlı, iyi niyetli ve dingin bir havası vardı
hiçbir şeyden umudunu kesmemiş gibi
dünyanın güzelliğinden asla umudunu kesmemiş gibi, ne de erkeklerden

birkaç filmde yapmıştım, cesur ama hoş
aynı şekilde ilişki kurmak için kaldım
gerçekte bunu yapmak olanaksızdı,
bizi filmlerde inandırmışlardı buna
ama bu büyük bir beceriymiş

sırt üstü düştüm birden yine, kendimi yalnız, mutsuz ve yorgun hissettim
sensiz yapamıyorum, sensiz olamıyorum
bu nasıl bitecek?
bunu nasıl yapacağım?

bir hemşire gibi ihtiyacım var sana
artık iyi çalışmayan kafamı ve duygularımı onarman için
bende hiç kalmadığını söylediğin
serotonin stoğumu yenilemen için
bu an beni istemediğini anladım
ama zamanla görüşünü değiştireceğine
inandırmaya çalışıyorum kendimi,
ve hala geceleri rüyamda
beni dansa götürdüğünü görüyorum
sabaha kadar

[nakarat:]
müzikle geliyoruz ve gidiyoruz
uzaklaşıyoruz ve yakınlaşıyoruz
sonra sen ileri atılıyorsun
ve ben seni tutuyorum
seni parmak uçlarından tutuyorum yeniden
kendime doğru çekmek için
müzikle geliyoruz ve gidiyoruz
uzaklaşıyoruz ve yakınlaşıyoruz
sonra sen ileri atılıyorsun
ve ben seni tutuyorum
seni parmak uçlarından tutuyorum yeniden
kendime doğru çekmek için

düşüncelerimden mümkün olan en kötü şekilde uyandırıldım

omzuma büyük bir şaplakla, en sevmediğim şey
çok ölçülü olmayan bir rugbici tip tarafından
çok az tanıdığım bir adam

hey artist nasılsın?
aşklar ne alemde? dedi bana
ayrıca konserlerde iyi eğleniyor olmalısın, pis herif!
sizi hemen süper bir rahatlığa sürükleyen tarzda şeyler,
sizi biraz daha onun harem ağasına
yaklaştıran şeyler
bunun tamamen bir mit olduğunu
ve benim ve küçük arkadaşlarımın
sap olduğumuzu söyledim
açık açık benimle dalga geçmeye başladı
bunun olanaksız olduğunu
benim bir problemim olduğunu söyledi

zavallı adam, keşke bilseydin
bunu kaç kez kendime sorduğumu,
ciddi ciddi.
bana martaval mı okuyor?
orada hoş biri varken,
neden koşarak uzaklaşıyorum?

sırt üstü düştüm birden yine,
kendimi yalnız, mutsuz
ve yorgun hissettim
sensiz yapamıyorum,
sensiz olamıyorum
bu nasıl bitecek?
bunu nasıl yapacağım?

bir hemşire gibi ihtiyacım var sana
tehlikede olmadığımı söylemene
durumumun iyileşeceğini söylemene
saçlarımı okşamana
yaşamımı daha değerli bir şey yapmak için eline almana
bu an beni istemediğini anladım
ama zamanla görüşünü değiştireceğine
inandırmaya çalışıyorum kendimi,
ve hala geceleri rüyamda
beni dansa götürdüğünü görüyorum
sabaha kadar

(nakarat)

bir sigara ya da bir içki gibi ihtiyacım var sana,
kalabalığa karışmam gerektiği her seferde
bunun böyle olamayacağını söylüyorum kendime
başka birşey olması gerektiğini
bu zaman kadar yaşamak için çok bir neden bulamadım
derin somut bir şeye inanmak ihtiyacı hissediyorum
bir umudun beni sürüklemesini istiyorum
kalıcı ve yüce bir çaba harcamak istiyorum
basit bir şekilde, senin yanında olmak istiyorum
yaşam bizi asla dizlerimizin üzerine çökertmesin diye

bir hemşire gibi ihtiyacım var sana
uykumu bulmama yardım etmene
beyaz çarşaflarda benimle uyanmana
bunun kötü bir rüya olduğunu söylemene
şimdi her şeyin geride kaldığını söylemene
bu an beni istemediğini anladım
ama zamanla görüşünü
değiştireceğine inandırmaya çalışıyorum kendimi,
ve hala geceleri rüyamda
beni dansa götürdüğünü görüyorum
sabaha kadar

(nakarat)