Garik Sukachov - Olga

Вей, бей, проруха судьба,
Разбуди слов рябиновый слог.
Постучи в дверь, пораскинь снег
По лесам вех, да по полям рек

Кто-то не волен зажечь свет,
Кто-то не в силах сказать нет,
Радугой стелется судьба-змея,
Пожирает хвост, а в глазах лед.
А в груди страх, а в душе тоска,
Больно, ей больно, да иначе нельзя.
Но только...

Вей, бей, проруха судьба,
Разбуди слов рябиновый слог.
Постучи в дверь, пораскинь снег
По лесам вех, да по полям рек

Я так хочу притаиться на твоем плече,
Рассказать слов, рассказать дум.
В карманах порыться и достать лед,
Охладить лоб, охладить лоб.

Тикают часики - дин-дон,
Да только стон - звон там за седою горой.
Льется водица по траве век,
По тебе и по мне да по нам с тобой.
Но только...

Вей, бей, проруха судьба,
Разбуди слов рябиновый слог.
Постучи в дверь, пораскинь снег
По лесам вех, да по полям рек

Türkçe Olga

Vur, kır, onmamış gönül
Uyandır kelimeleri, üvezin hecelerini.
Kapıya vur, dört bir yana kar at.
Ormanda işaret taşları, kırda ırmaklar.

Birinin ışığı yakacak iradesi yok
Birinin hayır deme gücü yok,
Gökkuşağı gibi yayılıyor yılan-kader,
Kuyruğunu yiyor, gözleri buz.
Göğsünde korku, ruhunda keder,
Canı yanıyor onun, canı yanıyor, başka türlü de olmaz,
Ama...

Vur, kır, onmamış gönül
Uyandır kelimeleri, üvezin hecelerini.
Kapıya vur, dört bir yana kar at.
Ormanda işaret taşları, kırda ırmaklar.

Öyle istiyorum ki omuzlarında eriyip kalmayı,
Kelimeleri anlatmayı , fikirleri anlatmayı.
Ellerimi ceplerime daldırıp, buz kalıpları çıkarmayı,
Alnını soğutmayı, alnını soğutmayı.

Saat tıkırdıyor - din-don,
İnleme bu - sesler o saçları ağarmış dağların ardında.
Otların arasından yüzyıldır sular akıyor,
Senden, benden, ikimizden...
Ama...

Vur, kır, onmamış gönül
Uyandır kelimeleri, üvezin hecelerini.
Kapıya vur, dört bir yana kar at.
Ormanda işaret taşları, kırda ırmaklar.