Giacomo Puccini - Donde Lieta

Donde lieta uscì
al tuo grido d'amore,
torna sola Mimì
al solitario nido.
Ritorna un'altra volta
a intesser finti fior.
Addio, senza rancor.

Ascolta, ascolta.
Le poche robe aduna
che lasciai sparse.
Nel mio cassetto
stan chiusi quel cerchietto d'or
e il libro di preghiere.
Involgi tutto quanto in un grembiale
e manderò il portiere...

Bada, sotto il guanciale
c'è la cuffietta rosa.
Se vuoi serbarla a ricordo d'amor!
Addio, senza rancor.
Oradan mutlu çıktı
senin aşk çağrın üzerine
yalnız dönüyor oraya Mimi
kimsesiz yuvasına
bir kez daha dönüyor
yapma çiçekler dokumaya
Elveda, kinsiz.

Dinle dinle
dağınık bıraktığım
birkaç giysiyi topla
çekmecemde
o altın taç duruyor
ve dua kitabı
hepsini bir torbanın içine koy
ben kapıcıyı göndereceğim

yastığın altına bak
orada pembe başlık var
istersen al onu aşkımızın anısına!
Elveda, kinsiz.