Giorgos Mazonakis - De Goustaro

Γυάλινη βροχή στην ταράτσα αντηχεί
Ίδια μ' όσα λες, λόγια με υπερβολές
Σαν φως τα σκοτεινά σου σκίζω για να σε βρω
Να βρω μες στα φτηνά σου κάτι σαν θησαυρό
Παίζεις με πειθώ τα ψέματα σωστά
Θα παραιτηθώ στου δρόμου τα μισά
Αν δε σε γνώριζα, λοιπόν τι θα ‘χανα
Εσύ στ' απόνερα, εγώ στα διάφανα

Δε γουστάρω παραμύθια
Το μυαλό η απάτη μού τρυπάει
Θέλω μόνο την αλήθεια
Την αλήθεια όσο κι αν πονάει

Δε γουστάρω αν δεν είσαι
Η εξαίρεση αυτού του κόσμου
Την αγάπη προσποιείσαι
Κι είσαι μάλλον ο Τιτανικός μου

Θάλασσα πλατιά στων ματιών σου το βαθύ
Πού ‘ναι η ομορφιά, απ' το μπλε ν' αναδυθεί
Να έχω ένα λόγο, χρόνια να σ' αγαπώ
Ν' αγγίζω κάθε φόβο, δίχως να χαραχτώ
Ό,τι δεν τολμάς, μια μέρα σε μισεί
Ρόλους προτιμάς, για να μην είσαι εσύ
Εγώ σε ήθελα διαμάντι σπάνιο
Συγχρόνως γήινο και ωκεάνιο

Camdan yağmur çatımda yankılanıyor
Söylediklerinle aynı, abartılı kelimeler
Işık gibi karanlığına giriyorum seni bulmak için
Bulmak için senin ucuzluğundaki hazineyi
İkna edici oynuyorsun, doğru gibi görünen yalanlarla
Yolun yarısında ayrılacağım ben
Ne kaybederdim seni hiç tanımasaydım
Sen bataklıkta, ben berrak suda

Hoşuma gitmiyor masallar
Aldatmacalar aklımı deliyor
Yalnızca gerçeği istiyorum
Ne kadar acıtsa da gerçeği

Hoşuma gitmiyor eğer sen de
Bu Dünyanın bir istisnası değilsen
Aşığı oynuyorsun
Muhtemelen benim Titanik'im olacaksın

Açık bir deniz, mavi gözlerinin derinliklerinde
Güzellik orada, maviden ortaya çıkıyor
Tek bir sebebim olsun seni yıllarca sevmek için
Her korkuya dokunayım incinmeden
Cesaret edemediğin ne varsa bir gün nefret ediyor senden
Olmadığın rolleri tercih ediyorsun
Bense seni nadir bir pırlanta gibi istiyorum
Hem toprak hem okyanus gibi