Gustavo Cerati - Cactus

Un cactus suaviza mis yemas con su piel
Tiene 100 años sólo florece una vez
En tu nombre... en tu nombre...

Y tiene un veneno más amargo que la hiel
Con sólo invocarte voy a convertirlo en miel
En tu nombre... en tu nombre...

Cuando te busco no hay sitio en donde no estés

Y los médanos serán témpanos
En el vértigo de la eternidad

Y los pájaros serán arboles
En lo idéntico de la soledad.
En tu nombre... en tu nombre...

Y cuando te busco no hay sitio en donde no estés

Y los médanos serán témpanos
En el vértigo de la eternidad

Y los pájaros serán arboles
En lo idéntico de la soledad… de la soledad
En tu nombre... en tu nombre...


Bir kaktüs kabuğuyla parmak uçlarımı yumuşatıyor
Yüz yaşında, sadece bir kere çiçek açıyor
Senin adına... Senin adına...

Safradan daha acı bir zehri var
Sadece senin isteğinle onu bala dönüştüreceğim
Senin adına... Senin adına...

Seni aradığımda olmadığın bir yer yok

Ve kum tepeleri buz parçaları olacaklar
Sonsuzluğun vertigosunda

Ve kuşlar ağaç olacaklar
Aynı yalnızlıkta
Senin adına... Senin adına...

Ve seni aradığımda olmadığın bir yer yok

Ve kum tepeleri buz parçaları olacaklar
Sonsuzluğun vertigosunda

Ve kuşlar ağaç olacaklar
Aynı yalnızlıkta
Senin adına... Senin adına...