Kostas Karafotis - Synnefa

(Σύννεφα)

Πόσο παράξενη είν' η νύχτα μακριά σου
όλα σου μοιάζουν μα δεν είσαι πουθενά
έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι απ' τη μεριά σου,
το φως ανάβω μα είναι όλα σκοτεινά.

Σύννεφα απλώνει η μοναξιά και για τους δύο.
στάζει στα μάτια μας του χωρισμού το δάκρυ.
εσύ μου λες πως μακριά μου κάνει κρύο
κι εγώ ξαπλώνω απ' την μεριά σου στο κρεβάτι

Πόσο παράξενη ειν' η νύχτα μακριά μου
μου λες κι ακούω στην φωνή σου ένα λυγμό.
στα δύο κόπηκε κι απόψε η καρδιά μου
κόβεται ο δρόμος μας και μοιάζει με γκρεμό


Bulutlar

Gece, senden uzakta çok tuhaf
Her şey sana benziyor ama sen yoksun burda
Yatağın senin olan tarafına uzandım
Işığı yakıyorum ama her yer kapkaranlık

Yalnızlık bulutları yayıyor ikimiz için de
Ayrılığın göz yaşı damlıyor gözlerimize
Benden uzakta her şeyin çok soğuk olduğunu söylüyorsun bana
Ben de yatağın senin olan tarafına uzanıyorum

Gece, senden uzakta çok tuhaf
Sesimde bir hıçkırık duyduğunu söylüyorsun bana
Bu gece kalbim ikiye bölündü
Yolumuz kesildi, bir uçuruma benziyor artık