Lluis Llach - Campanades A Mort

Campanades a morts
fan un crit per la guerra
dels tres fills que han perdut
les tres campanes negres.

I el poble es recull
quan el lament s'acosta,
ja són tres penes més
que em de dur a la memòria.

Campanades a morts
per les tres boques closes,
ai d'aquell trobador
que oblidés les tres notes!

Qui ha tallat tot l'alè
d'aquests cossos tan joves,
sense cap més tresor
que la raó dels que ploren?

Assassins de raons, de vides,
que mai no tingueu repòs en cap dels vostres dies
i que en la mort us persegueixin les nostres memòries.

Campanades a morts
fan un crit per la guerra
dels tres fills que han perdut
les tres campanes negres.

-II-
Obriu-me el ventre
pel seu repòs,
dels meus jardins
porteu les millors flors.

Per aquests homes
caveu-me fons,
i en el meu cos
hi graveu el seu nom.

Que cap oratge
desvetlli el son
d'aquells que han mort
sense tenir el cap cot.

-III-
Disset anys només
i tu tant vell;
gelós de la llum dels seus ulls,
has volgut tancar ses parpelles,
però no podràs, que tots guardem aquesta llum
i els nostres ulls seran llampecs per als teus vespres.

Disset anys només
i tu tant vell;
envejós de tant jove bellesa,
has volgut esquinçar els seus membres,
però no podràs, que del seu cos tenim record
i cada nit aprendrem a estimar-lo.

Disset anys només
i tu tan vell;
impotent per l'amor que ell tenia,
li has donat la mort per companya,
però no podràs, que per allò que ell va estimar,
el nostres cos sempre estarà en primavera.

Qui ha tallat tot l'alè
d'aquests cossos tan joves,
sense cap més tresor
que la raó dels que ploren?

Assassins de raons, de vides,
que mai no tingueu repòs en cap dels vostres dies
i que en la mort us persegueixin les nostres memòries.

Campanades a morts
fan un crit per la guerra
dels tres fills que han perdut
les tres campanes negres.

-IV-
La misèria esdevingué poeta
i escrigué en els camps
en forma de trinxeres,
i els homes anaren cap a elles.
Cadascú fou un mot
del victoriós poema.




Ölülere çan sesleri
Üç kara çanı kaybeden
Üç oğulun
Savaşı için çığlık atıyor

Ve halk toplanıyor
Matem yanaşırken;
İşte anısı saklanacak
Üç acı daha

Ölülere çan sesleri
Üç kapalı ağız için;
Üç notayı unutacak o Trubadurun
Vay haline!

Ağlayanların hakkından başka
Hazinesi olmayan
Bu üç genç bedenin
Kim yok etti nefesini?

Hakların, yaşamların Katilleri
Huzur olmasın asla son gününüzde
Ve ölüm anında
Peşinizde olsun anılarımız!

Ölülere çan sesleri
Üç kara çanı kaybeden
Üç oğulun
Savaşı için çığlık atıyor

-II-
Karnımı yarın,
Bahçemden
Onların huzuru için
En güzel çiçekleri getirin

Şu erkekler (insanlar) için
Bana derin kazın iyice
Ve Adlarını kazıyın
Bedenime.

Ve hiçbir fırtına
Başlarını eğmeden
Ölenlerin
Bozmasın uykusunu

-III-
On yedi yaşında sadece,
Ve öylesi ihtiyar sen;
Onun gözlerindeki ışığa kıskanç,
Göz kapaklarını kapatmak istedin
Ama başaramayacaksın, çünkü hepimiz
Bu ışığı muhafaza ediyoruz
Ve gözlerimiz yıldırımlar olacak gecelerinize!

On yedi yaşında sadece,
Ve öylesi ihtiyar sen;
Bu kadar genç bir güzelliğe kıskanç,
Kollarını bacaklarını koparmak istedin onun
Ama başaramayacaksın, çünkü bedeninin hayali aklımızda
Ve sevmeyi öğreneceğiz onu her gece.

On yedi yaşında sadece,
Ve öylesi ihtiyar sen;
Onunki gibi bir sevgiden aciz,
Yoldaş olarak ölümü verdin ona
Ama başaramayacaksın, çünkü onun sevdiği herşey adına
Sonsuz bir bahar olacak bedenimiz.

Ağlayanların hakkından başka
Hazinesi olmayan
Bu üç genç bedenin
Kim yok etti nefesini?

Hakların, yaşamların Katilleri
Huzur olmasın asla son gününüzde
Ve ölüm anında
Peşinizde olsun anılarımız!

Ölülere çan sesleri
Üç kara çanı kaybeden
Üç oğulun
Savaşı için çığlık atıyor

-IV-
Şair oldu sefalet
Ve siperler şeklinde
Yazdı kırlarda
Ve onlara doğru gitti erkekler (insanlar),
Her biri bir kelimesi oldu
Muzaffer şiirin.