Lucha Reyes - Una Carta Al Cielo

Llevando a un pobre niño
sujeto de la mano,
se presentó al sargento
un hombre en el cuartel.

El mundo está perdido,
le dijo acalorado,
le traigo a este muchacho
tan chico y por ladrón.

Cálmese y tome asiento,
de más está estrujarlo,
¿Qué es lo que le ha robado?
dijo la autoridad.

Robó un ovillo de hilo
en una de mis tiendas,
por eso castigarlo
merece sin piedad. (bis)

La autoridad pregunta:
dime carita sucia
si es cierto lo que dice,
y cesa de llorar.

El niño le responde:
es cierto mi sargento;
robé un ovillo de hilo
para así hacer llegar
a mi blanca cometa
hacia el azul del cielo,
allá donde se ha ido
mi adorada mamá.

¿No ve en ella una carta
prendida a mi juguete?
Perdóneme si en ella
yo quise preguntar:

¿Por qué mamita linda?
¿Por qué te fuiste lejos?
Dejándome tan solo
con mi pobre papá.



elinden tutmuş
zavallı bir çocuğu
çavuşa götürdü
mahalleden bir adam

kızgınlıkla ona
dünyanın bittiğini söyledi
size bu çocuğu getirdim
öyle küçük ve hırsız

sakinleşin ve oturun
daha fazla sıkmayın onu
ne çaldı sizden?
dedi yetkili

dükkanlarımın birinden
bir yumak iplik çaldı
bu yüzden onu cezalandırın
acımayı hak etmiyor

yetkili sordu:
söyle bana kirli yüz
bu dediği doğru mu
ve ağlamayı da bırak

çocuk ona yanıt verir
doğru çavuşum
bir çile ip çaldım
beyaz uçurtmamı
mavi gökyüzüne
göndermek için
oraya gitmişti
benim harika annem

görmüyor musunuz
oyuncağıma eklediğim mektubu
özür dilerim eğer
onunla sormak istediysem

neden güzel annem
neden uzaklara gittin
beni bu kadar yalnız bırakarak
zavallı babamla