Miltinho - Pecadora

Divina claridad la de tus ojos,
diáfanos como gotas de cristal,
uvas que se humedecen con sollozos,
sangre y sonrisas juntas al mirar,
sangre y sonrisas juntas al mirar.

¿Por qué te hizo el destino pecadora
si no sabes vender el corazón?
¿Por qué pretende odiarte quien te adora?
¿Por qué vuelve a quererte quien te odió?

Si cada noche tuya es una aurora,
si cada nueva lágrima es un sol,
¿por qué te hizo el destino pecadora,
si no sabes vender el corazón?

Gözlerinin tanrısal parlaklığı
kristal damlaları gibi saydam,
hıçkırıklarla nemlenen üzümler,
bakarken hem kan ağlayan hem gülen,
bakarken hem kan ağlayan hem gülen.

Kader seni neden günahkar yaptı
eğer kalbini satmayı bilmiyorsan?
Seni seven neden senden nefret eder gibi davranıyor?
Neden senden nefret eden yine seni seviyor?

Eğer senin her gecen bir şafaksa,
eğer her bir gözyaşı bir güneşse,
Kader seni neden günahkar yaptı
eğer kalbini satmayı bilmiyorsan?