Mokoma - Valtansa Auringolta

Revin itseni irti ja pakenin
Juoksin syvälle metsään ja syvään jouduinkin
Oli pakoni toivontäyteinen
Luulin pärjääväni yksin vaan tiennyt en - sinut tarvitsen

Kuu saa valtansa auringolta
Ja vaikka näyttääkin hohtavalta
Ei valoaan se yksin jaa
Saa vallan auringolta
Auringolta jolta
Kuu vain lainaa valoaan

Olen yksin ja yksin kai nyt jään
Lieneekö minulle paikkaa
Mihin kallistaa pään
Koetin tavoittaa onnea suurempaa
En enää haikaile kultaa vaan tyydyn hopeaan

Kuu saa valtansa auringolta
Ja vaikka näyttääkin hohtavalta
Ei valoaan se yksin jaa
Saa vallan auringolta
Auringolta jolta
Kuu vain lainaa valoaan





Kendimi kurtardım ve kaçtım.
Ormanın derinliklerine doğru koştum ve çok derinlere vardım.
Kaçışım umut doluydu.
Tek başıma üstesinden gelebileceğimi düşündüm ama ‘sana ihtiyacımın olduğunu' bilmiyordum.

Ay gücünü Güneş'ten alır.
Ve parlak görünse bile,
Işığını yalnız paylaşmaz.
Gücü Güneş'ten alır.
Güneş'ten,
Ay sadece ışığını ödünç alan...

Yalnızım ve sanırım yalnız kalacağım.
Benim için başımı yaslayacağım bir yer var mıdır?
Büyük bir mutluluğa erişmeye çalıştım.
Altını özlemeyeceğim, gümüşe razı olacağım.

Ay gücünü Güneş'ten alır.
Ve parlak görünse bile,
Işığını yalnız paylaşmaz.
Gücü Güneş'ten alır.
Güneş'ten,
Ay sadece ışığını ödünç alan..