Nautilus Pompilius - Dykhanie

(Дыхание)

Я просыпаюсь в холодном поту
Я просыпаюсь в кошмарном бреду
Как будто дом наш залило водой
И что в живых остались только мы с тобой
И что над нами - километры воды
И что над нами бьют хвостами киты
И кислорода не хватит на двоих
Я лежу в темноте

Слушая наше дыхание
Я слушаю наше дыхание
Я раньше и не думал, что у нас
На двоих с тобой одно лишь дыхание

Дыханье

Я пытаюсь разучиться дышать
Чтоб тебе хоть на минуту отдать
Того газа, что не умели ценить
Но ты спишь и не знаешь
Что над нами - километры воды
Что над нами бьют хвостами киты
И кислорода не хватит на двоих
Я лежу в темноте

Слушая наше дыхание
Я слушаю наше дыхание
Я раньше и не думал, что у нас
На двоих с тобой одно лишь дыхание


nefes

soğuk terler içinde uyanıyorum
kabuslardan çıkmış şekilde uyanıyorum
sanki evimiz suyla dolmuş(evimizi sular basmış)
ve sanki sdadece biz hayatta kalmışız
ve altımızda kilometrelerce su
ve altımızda kediler kuyrularıyla vuruyorlar
ve oksijen ikimize yetmeyecek kadar az
karanlıkta uzanıyorum
nefeslerimizi dinleyerek
nefeslerimizi dinliyorum
ben daha önce hiç düşünmemiştim
nefeslerimizin bir olduğunu
(adeta aynı nefesi alıp verdiğimizi)
nefes...
nefes almayı unutmayı deniyorum
bir dakikalığınada olsa,
birlikte değerini bilemediğimiz o gazı
sana vermek için
ama sen uyuyorsun ve bilmiyorsun
altımızda kilometrelerce su olduğunu,
altımızda kedilerin kuyruklarıyla vurduklarını,
ve oksijenin ikimize yetmeyeceğini..
karanlıkta yatıyorum
nefeslerimizi dinleyerek
nefeslerimizi dinliyorum
ben daha önce hiç düşünmemiştim
nefeslerimizin bir olduğunu
(aynı nefesi alıp verdiğimizi)