Pablo Alborán - Palmeras En La Nieve

Kardaki Palmiyeler

Kağıt parçaları denizde kaybolur
Onları taşıyan rüzgar, rastgele savurur
Geçmiş ne berrak,
Gelecek ne üzücü
Her yerde sona ermeyen sorular var.

Havayı kim yönlendirir?
Ağlayan palmiyelerin yapraklarını kim kırar?

Kendiliğinden kaybolan zamanı kim yönetir?
Kendilerini boğan ağları kim örer?

Acıya yelken açacağım.
Dümensiz bir gemi,
Bıraktığı hayatın anılarını taşıyan.
Yeşil ve gri gökyüzü,

Mermer renginde kar,
Bir zamanlar yaşayabileceğinin
Rüyası üzerine yağan

Ama havayı kim yönlendirir?
Ağlayan palmiyelerin yapraklarını kim kırar?

Kendiliğinden kaybolan zamanı kim yönetir?
Kendilerini boğan ağları kim örer?


Trozos de papel, se pierden en la mar,
Vientos que les lleva rumbo al azar
Que blanco es el ayer,
Que triste el porvenir
Lleno de preguntas que no llegan a su fin.

¿Quien dirige el aire?
¿Quien rompe las hojas?
De aquellas palmeras
Que lloran

¿Quien maneja el tiempo?
Que pierden a solas
¿Quien teje la redes que les ahogan?

Navegaré el dolor,
Un barco sin timón
Llevando los recuerdos de la vida que dejó
El cielo verde y gris.

La nieve de marfil
Caen sobre el sueño
Que una vez pudo vivir.

Pero ¿quien dirige al aire?
¿Quien rompe las hojas?
De aquellas palmeras que lloran

¿Quien maneja el tiempo?
Que pierden a solas
¿Quien teje las redes que les ahogan?