Rosenstolz - Februar

Viel zu kalt (Februar)

Seh' ich dich
Noch mal – bevor du gehst
Ich frag mich warum
Hab ich
Vielleicht zu laut geweint
Zuviel dich gefragt
Vorbei
Ein Jahr voll Kerzenschein
Vorbei – doch warum

Komm zurück- ist alles dunkel hier
Viel zu kalt – und ich erfriere schon
Ich kann nicht mehr schlafen ohne dich

Tränen nur
Zerstör'n mein Spiegelbild
Vielleicht war ich Schuld
Weiss es nicht
Vermiss dein Lachen schon
Was bleibt ist nicht viel
Einsamkeit
Lebt wie ein Stein in mir
Der wehrlos mich macht

Komm zurück- ist alles dunkel hier
Viel zu kalt – und ich erfriere schon
Ich kann nicht mehr schlafen ohne dich

Vorbei
Ein Jahr voll Kerzenschein
Vorbei – doch warum

Komm zurück- ist alles dunkel hier
Viel zu kalt – und ich erfriere schon
Ich kann nicht mehr schlafen ohne dich.


çok çok soğuk

sana bakıyorum
bir kez daha- gitmeden önce
soruyorum kendime niçin
belki
çok yüksek sesle ağladım
seni çok sorguladım
geçti
mum ışığı dolu bir yıl
geçti-ama neden

geri dön- burada her şey karanlık
çok çok soğuk-ve donuyorum çoktandır
artık sensiz uyuyamıyorum

gözyaşları yalnızca
aynadaki görüntümü bozuyor
belki ben suçluydum
bilmiyorum
gülüşünü çok özlüyorum
geriye çok şey kalmadı
yalnızlık
içimde bir taş gibi yaşıyor
beni çaresiz klıyor

geri dön- burada her şey karanlık
çok çok soğuk-ve donuyorum çoktandır
artık sensiz uyuyamıyorum

geçti
mum ışığı dolu bir yıl
geçti-ama neden

geri dön- burada her şey karanlık
çok çok soğuk-ve donuyorum çoktandır
artık sensiz uyuyamıyorum