Tristania - A Sequel Of Decay

Checkered by the dawn, enslaved in life enthralling
Gün ağarıncaya kadar karıştım kaldım,büyüleyici bir hayatta köle oldum
Swept up by the mortal waste of my enslaved emotion
Bir faninin köle olan hislerimi boşa harcamasıyla her şey bitti.
Agents of the cross in argentine frailty
Gümüşten bir narinliğin karşısında suçlu insanlar
Hopefully you'll stop him and delay the conquering angina
Inşallah, onu durdurup ağrının geçmesini önlersin.
Hopefully you'll stop him and delay the conquering...
Inşallah, onu durdurursun ve önlersin..

In decadence I take thee by the hand
Yıkılma sürecindeyken, seni ordan çekip götürdüm.
too frail...to gain the promised land
O kadar zayıf ki.. Mutlu olabileceğimiz yere gidemeyecek kadar
too frail...to take your pain away
O kadar zayıf ki.. Acını ortadan kaldıramayacak kadar
too frail...a sequel of decay
O kadar zayıf ki.. yıkılışın sonucu

May millenniums gather
Bu uzun yıllar bir araya getirebilir mi,
on the mirage of desolated souls
Perişan ruhların kırk yılda bir gördüğü,
far between departure and sorrow
Ayrılık ve keder arasındaki serabı ?
I breed my afterthought
Sonradan aklıma gelen fikri söylüyorum. In thy hours of vast dejection's haunt... wane
O büyük evde geçirdiğin keyifsiz saatler.. bitiyor.

An angel strays upon my door
Bir melek kapımın önünde dolanıyor
so frail and lost within
Geçmişteki günlerine ağlamaktan,
To weep upon her days of yore
Zayıf düşmüş ve kendi içinde kaybolmuş.
my decadent come in
Yıkılmak üzereyim.
Her stain and tears upon my floor
Boyaları ve gözyaşları, zemine damlıyor
the sorrow that she brings
Getirdiği acı
Devotion of a life outworn
Bitmiş bir hayatın fedakarlığı,
in decadence come in
Kendini kaybederek geliyor.

May thy lids desorb from emerald seas
Gözlerin geride bırakabilir mi,
a pending solitary
Yalnızlığa kadar uzanan yeşil denizleri ?
Though thy pain redeems, life it seems to be
Kederin seni tutsa da, hayat
a fragile sanctuary
Kırılgan bir ev gibi görünüyor..