Ummon - Keçir

Kançalar hursand idiŋ
Kançalar kütgen idik
Birge boluşumuznu
Kançalar sever idim
Kançalar sever idik
Bir birimizni
Koluŋe üzük takıp
Sevemen deyalmadım keçir.
Ak köylek alıp berip,
Seŋe ömrüm bağışlalmadım keçir..

Sen keçir, men seni sağındım keçir,
Lek endi âcizmen, keçir..
Men seŋe yetealmadım.

Sen keçir, men seni sağındım keçir..
Lek endi âcizmen keçir,
Men seni alıp kalalmadım.

Kün batdı ve karangu işk köçeleride kaldım yalŋız
Söziŋ tiŋlesem deymen
Saçiŋ silesem deymen
Lek men âciz, arzuge yetalmadik
Armandan kaçalmadık âfsus..
Yeçimni yeçalmadik,
Bahtımız esralmadik âfsus...

Sen keçir, men seni sağındım keçir
Lek endi âcizmen, keçir..
Men seŋe yetealmadım.

Sen keçir, men seni sağındım keçir..
Lek endi âcizmen keçir..
Men seni alıp kalalmadım



Ne kadar mutlu idin
Ne kadar beklemiş idik
Birce oluşumuzu
Ne kadar sever idim
Ne kadar sever idik
Bir birimizi
Eline yüzük takıp
Seviyorum diyemedim affet
Ak göynek alıp verip,
Sana ömrüm bağışlayamadım affet.

Sen affet, ben seni özledim affet.
Ancak imdi âcizim, affet..
Ben sana yetişemedim

Sen affet, ben seni özledim affet.
Ancak imdi âcizim, affet..
Ben seni alamadım.

Gün battı ve karanlık aşk sokaklarında kaldım yalnız
Sözün dinlesem derim
Saçın okşasam derim
Lâkin âcizim, arzuya yetişemedik
Yitip giden hâyallerden kaçamadık yazık...
Düğümü çözemedik,
Bahtımızı esirgeyemedik yazık...

Sen affet, ben seni özledim affet.
Ancak imdi âcizim, affet..
Ben sana yetişemedim

Sen affet, ben seni özledim affet.
Ancak imdi âcizim, affet..
Ben seni alamadım.