Urfalı Ciwan - Serdilamın

Hesreta te ma me çardi waran e
Bê te xew nakeve wan çavan e
Xani lı ser mı buye zindan xerawe
Ez dışewıtım u dınalım sewa te

were bınêre halêmi
kes nızane derdêmı
şev bune rojêmın serdilamın

were bınêre halemi
xwun dıgiri dılêmin
şev bune rojêmın evinamı

zarokême dıgiri dıbê dayıkamı
ez nızanım çı bıbêjım roniyamın
ez çıbıkım kuda herim malamı
boy mırine edi tınne sebramı

evinamı delalamın iro keçıkame pırskır go ka dayıkamın, mın nıkaru jê ra tıştek bıgota,mın nıkaru bıgota dayıka te çu , çu u nıga nıkare vegere, tu çuyi em vıra tenê hiştın, tu çuyi em sêvi hiştın, keçık dıgiri ez digirim em tew dıgirin şeve me tınne rojê me tunne em çı bıkın

hasretinden kalmışım aralarda
sensiz bu gözlere uyku girmiyor
ev üstüme zindan olmuş çöküyor
ben yanıyorum ve inliyorum senin için

gel halime bak
kimse derdimi bilmiyor
geceler gündüzüm olmuş serdilamın

gel halime bak
kan ağlıyor yüreğim
geceler gündüzüm olmuş

çocuklarımız ağlıyor diyorlar annemiz
bilmiyorum ne diyeyim aydınlığım
ne yapayım nere gideyim evim
ölümden öte sabrım yok

aşkım sevgilim bugün kızımız sordu dedi ki annem nerde, bende ona birşey diyemedim, diyemezdim annen gitti, gitti ve şimdi dönemez, sen gittin bizi burada tek bıraktın, gittin (sêvi?sözlükte de yoktu) bıraktın , kız ağlıyor ben ağlıyorum biz beraber ağlıyoruz, gecemiz yok gündüzümüz yok biz ne yapalım