Viktor Tsoi - April

Над землей - мороз,
Что не тронь - все лед,
Лишь во сне моем поет капель.
А снег идет стеной,
А снег идет весь день,
А за той стеной стоит апрель.

А он придет и приведет за собой весну,
И рассеет серых туч войска.
А когда мы все посмотрим в глаза его,
На нас из глаз его посмотрит тоска.
И откроются двери домов,
Да ты садись, а то в ногах правды нет.
А когда мы все посмотрим в глаза его,
То увидим в тех глазах Солнца свет.

На теле ран не счесть,
Нелегки шаги,
Лишь в груди горит звезда.
И умрет апрель,
И родится вновь,
И придет уже навсегда.

А он придет и приведет за собой весну,
И рассеет серых туч войска.
А когда мы все посмотрим в глаза его,
На нас из глаз его посмотрит тоска.
И откроются двери домов,
Да ты садись, а то в ногах правды нет.
А когда мы все посмотрим в глаза его,
То увидим в тех глазах Солнца свет.



Dünyanın üstü - don,
Neye dokunsan - her şey buz,
Sadece bir damlacık düşümde şarkı söylüyor...
Lapa lapa kar yağıyor,
Tüm gün kar yağıyor.
Ama karın arkasında nisan var.

Ve gelecek o, arkasından baharı getirecek,
Etrafa orduların gri bulutlarını saçacak,
Hepimiz onun gözlerinin içine baktığımızda
Gözlerinin içinden bize bakacak tasa.
Evlerin kapıları açılacak,
Otursana, ayakta hakikat arama. *
Hepimiz gözlerinin içine baktığımızda
O gözlerde Güneş'in ışığını göreceğiz.

Bedendeki yaraları saymak mümkün değil,
Kolay olmayan adımlar,
Bir tek, göğsünde bir yıldız parlamakta.
Ve ölür nisan,
Ve tekrar doğar,
Ve gelir artık, hep kalmak üzere.

Ve gelecek o, arkasından baharı getirecek,
Etrafa orduların gri bulutlarını saçacak,
Hepimiz onun gözlerinin içine baktığımızda
Gözlerinin içinden bize bakacak tasa.
Evlerin kapıları açılacak,
Otursana, ayakta hakikat arama.
Hepimiz gözlerinin içine baktığımızda
O gözlerde Güneş'in ışığını göreceğiz.