Violeta Parra - En Los Jardines Humanos

En los jardines humanos
que adornan toda la tierra
pretendo de hacer un ramo
de amor y condescendencia.

Es una barca de amores
que va remolcando mi alma
y va anidando en los puertos
como una paloma blanca.

Permiso para cortar
la flor del comprendimiento,
la hierba de la esperanza,
la hojita del sentimiento.

En el centro de mi ramo
la rosa del corazón,
el árbol más amistoso
y el fruto de la pasión.


bütün yeryüzünü süsleyen
insan bahçelerinde
aşktan ve iyilikten
bir buket yapmak istiyorum

ruhumu taşıyacak
bir aşk gemisi bu
ve yuva kuracak limanlarda
beyaz bir güvercin gibi

anlayış çiçeğini
umut çimenini
duygu yapracığını
kesebilir miyim

buketimin ortasında
yürek gülü
en sevimli ağaç
ve tutkunun meyvesi