Vitas - Opera 1

Нам всегда чего-то не хватает...
Нам всегда чего-то не хватает...
И тоска за сердце нас хватает,
На ветру осеннем нас шатает.
Нас чужая радость наполняет,
Нас пиры чужие распаляют...
Будто солнца на лесной поляне
Головы сближаем над столами.

Я тебя хмельную, как разлуку
Обниму, возьму тебя на руки...
Я тебя шальную, словно ругань
Ни врагу ни дам, ни дам ни другу...
Так со мной случается нечасто,
Подарю тебе кусочек счастья.
Будешь словно в окнах свет качаться,
Мотыльки на свет твой будут мчаться...
Her zaman sahip olduğumuzdan fazlasını isteriz
Her zaman sahip olduğumuzdan fazlasını isteriz
Ve ızdırap kalplerimizi kavrar
Bir güz rüzgarında sendeleriz
Bir başkasının hazzıyla doldurulmuşuz
Başkasının ziyafetiyle iltihaplanmışız
Ormanda bir açıklığa vuran güneş ışığı gibi
Kafalarımızı masaların üzerine yaklaştırırız

Seni kucaklayacağım, ayrılık gibi çakırkeyif
Ve seni kollarıma alacağım
Seni paylaşmayacağım, sövgü gibi yabani
Bir düşman ya da dostla
Böyle şeyler başıma çok nadiren gelir
Seni biraz mutlu edeceğim
Ve sen pencerelere vuran ışık gibi parıldayacaksın
Güveler ışığının etrafında toplanacak