Adem Ekiz Beşköylü - Η Etonav Η Τpaywdia

Έι κίτι Καζανκίραν τα χιόνια σ' είν' λιωμένα
Έχ' έρται και εβγαίν' η ψη μ' όι, τα παπούτσια μ' δεμένα

Δύο τρία στρώματα ση ραχιά μ' στοιβαγμένα
Γυναίκα μ' τα παιδία μ' όι, όλα κλαίγουν εμένα

Τα πρόβατα σην πόρτα περμένουνε εμένα
Ο σκύλο μοιρολογά όι, να 'ρται ελέπ' εμένα

Τα αγγουρία μ' σην όταν είναι ευκαιρωμένα
Σον παρχάρ' τα σταλία όι, στέκουνε κλειδωμένα

Αζραήλης πα περμέν' να 'ρται επαίρ' εμένα
Ο Χάρων περμένει με να 'ρται επαίρ' εμένα
Κιουνάχια ουκ εποίκα όι, ο Ρεππής με τ' εμένα
Αμαρτία κ' εποίκα όι, ο Θεός με τ' εμένα

Η μάνα μ' και ο κύρη μ' περμένουνε εμένα
Το ταφή μ' τα σανίδια όι, όλα ετοιμαγμένα

Ντο έζησα, έζησα θεέ μ' επάρε εμένα
Τα χρόνια έκοπανε όι, σον κόσμο για τ' εμένα


Hey gidi Kazankıran, karların erimiş
Gelip aldı canım oy, pabuçlarım da bağlanmış

İki üç yatak, dağda yığılmış
Karım ve çocuklarım oy, hepsi benim için ağlıyor

Kapıda koyunlar, beni bekliyor
Köpek de ağıt yakıyor oy, beni görmeye geliyor

Salatalıklarım odada, oradadırlar
Bazıları da yaylada oy, kilitli dururlar

Azrail de bekliyor, beni almaya geliyor
Azrail bekliyor beni, beni almaya geliyor
Günah yapmadım oy, Rabbim benimle
Günah yapmadım oy, Tanrı benimle

Annem ve babam, beni bekliyorlar
Mezarımın tahtaları oy, hepsi hazırlanmış

Ne yaşadım yaşadım, Tanrım al beni
Yıllar tükendiler, dünyada benim için