Adem Ekiz Beşköylü - ΤpaywdouuE ΜE Τov ΝiKο

Τραγωδούμε Με Τον Νίκο


Ένα βραδό σην πόλη τ' έναν τ' άλλο είδαμε
Πολλά πουσμάνης είμαι αργά ντ' έυλοριγαμε

Είπε ε Άντεμ είπε παλαιόν τραγωδίαν
Να ακούν και νουνίζουν τη χώρας τα παιδίαν

Κορ' δυλάε τη γουλά μ' ντο να λέω ανεσπάλλω
Έλα ας τραγωδούμε ας λέγουμ' τ' έναν τ' άλλο

Εμείς να τραγωδούμε οι άνθρωποι ας έρχουνταν
Άμον δύο ποτάμια αξανά να ενούνταν

Πάντα σην καρδιά μ' να 'χω Νίκ' ατο τη λαλία σΣ' άνθρωπς έφυρναινε ατά τα τραγωδίας

Πολλά χρόνια εμπροστά τα ανθρωπιά μου εχώρισαν
Η γλώσσα κι κέμεντζε εμάς αξαν ένωσαν

Εσκωθέστε παιδία μη είστε ση σκωτία
Αούτα τραγωδίας να δίνουν εμάς φωτία

Niko İle Söylüyoruz

Bir akşam şehirde birbirimizi gördük
Çok pişmanım yavaş davrandık

Söyle e Adem söyle eski türküleri
Toprağımızın çocukları duysun ve düşünsünler

Kız boynuma dolandı ne diyeceğimi unuttum
Haydi türkü diyelim söyleyelim birbirimize

Biz türkü diyelim insanlar gelsinler
İki ırmak gibi tekrar birleşsinler

Nikos senin bu sesin her zaman kalbimdedir
Bu türküler insanlara yol gösterecek

Çok yıllar önce insanlarımız ayrıldılar
Bu dil ve kemençe bizi tekrar birleştirdi

Hava karardı uşaklar durmayın karanlıkta
Bu türküler versin bize ateşi