Εγομώθανε τ' ομάτια μ' να νουνίζω και να κλαίγω
Τη καρδίας ιμ' τα πόνια σ' όλον τον κόσμον να λέγω
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μ
Τη καρδίας ιμ' η πόρτα εσπαλίε ας' σα τέρτα
Άμον γυρεύος ψουρνάφω ξένος άνθρωπος σην πόρτα
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μ
Όνταν πεινώ τρώγω αίμα όνταν διψώ πίνω δάκρυα
Έσπρινανε τα μαλλία μ' έχ' εβγαίν' η ψη μ' σα μακρά
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μ
Αραεύω τα παλαιά να 'ρχουμε πάντα νουνίζω
Έλαμμοιριγα την μοίρα μ' τερ' παρχάρε για μυρίζω
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μ
Αν χάμαι (πεθάνω) έιτι παιδία φέριτε με σα ραχία
Νε νερό θέλω νε φαϊ σώνουνε με τα πουλία
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μ
Έλαστα επορπάτεσα χωριά και μεμλεκετιά
Άμον εσέναν πα κ' είδα σον κόσμο έ Τραπεζούντα
Το χωρίο τα παρχάρια αξανά έρθαν σ' ακύλ ιμΕρωθύμεσα τη μάνα μ' τα ραχία και τον κύρη μΈ πουλί μ' έι...
Doldu gözlerim düşüneyim ve ağlayayım
Kalbimin acılarını tüm dünyaya söyleyeyim
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Kalbimin kapısı kırıldı dertlerden
Dilenci gibi dilenirim elin kapısında
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Acıktığım zaman yerim kan susadığım zaman içerim gözyaşı
Ağardı saçlarım çıktı canım uzaklarda
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Arıyorum eskileri gelip her zaman düşünürüm
Kabul ettim kaderimi, bakarım yayları koklarım
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Eğer ölürsem eydi uşaklar götürün beni dağlara
Ne su isterim ne ekmek bakarlar bana kuşlar
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Dolaştım gezdim köyler ve memleketler
Senin gibisini de görmedim dünyada ey Trabzon
Köy yaylalar yine geldiler aklıma
Özledim annemi dağları ve babamı
Hey yavrum hey…