Adriano Celentano - Confesa

Su confessa amore mio
Io non sono pi il solo, lunico
Hai nascosto nel cuore tuo
Una storia irrinunciabile

Io non sono pi il tuo pensiero
Non sono pi il tuo amore vero
Sono il dolce con fondo amaro
Che non mangi pi

Ma perch tu sei unaltra donna
Ma perch tu non sei pi tu
Ma perch non lhai detto prima
Chi non ama non sar amato mai

Che ne hai fatto del nostro bene?
E diventato un freddo brivido
Le risate, le nostre cene
Scene ormai irrecuperabili

Io non sono pi il tuo pensiero
Non sono pi il tuo amore vero
Sono il dolce con fondo amaro
Che non mangi pi

Ma perch tu sei unaltra donna
Ma perch tu non sei pi tu
Ma perch tu, tu non lhai detto prima
Chi non ama non sar amato mai

Quando viene la sera
E il ricordo pian piano scompare
La tristezza nel cuore
Apre un vuoto pi grande del mare
Pi grande del mare

Ma perch non lhai detto prima
Chi non ama non sar amato mai

Che ne hai fatto del nostro bene?
E diventato un freddo brivido
Le risate, le nostre cene
Scene ormai irrecuperabili

Io non sono pi il tuo pensiero
Non sono pi il tuo amore vero
Sono il dolce con fondo amaro
Che non mangi pi

(ma perch non lhai detto prima
Chi non ama non sar amato mai)

Try to align
Türkçe
Itiraf

Versiyonlar: #1#2
Hadi,itiraf et aşkım;
Artık tek de, biricik olan da değilim...
Kalbinin içine sakladın o vazgeçilemeyecek öyküyü...

Artık senin düşüncen değilim.
Artık senin gerçek aşkın da değilim.
Dibine doğru gidererek acılaşan bir tatlı gibiyim;
Artık yemek istemeyeceğin...

Ama neden artık başka bir kadınsın?
Ama neden artık sen, sen değilsin?
Ama neden daha önceden söylemedin;
Aşık olmayana, kimsenin aşık olmayacağını?

Yaşadığımız güzel şeylerle ne yaptın?
Bu artık soğuk bir ürpertiye dönüştü.
Kahkahalarımız, akşam yemeklerimiz;
Bunların artık hepsi telafisi mümkün olmayan sahneler...

Artık senin düşüncen değilim.
Artık senin gerçek aşkın da değilim.
Dibine doğru acılaşan bir tatlı gibiyim;
Artık yemek istemeyeceğin...

Ama neden artık başka bir kadınsın?
Ama neden artık sen, sen değilsin?
Ama neden daha önceden söylemedin;
Aşık olmayana, kimsenin aşık olmayacağını?

Her akşam indiğinde
Ve anılar yavaşça kaşamın karanlığına karışmaya başladığında;
Kalbimdeki hüzün
Okyanustan büyük bir boşluk açıyor...
Okyanustan da büyük...

Ama neden daha önceden söylemedin;
Aşık olmayana, kimsenin aşık olmayacağını?

Yaşadığımız güzel şeylerle ne yaptın?
Bu artık soğuk bir ürpertiye dönüştü.
Kahkahalarımız, akşam yemeklerimiz;
Bunların artık hepsi geri gelmeyecek sahneler...

Artık senin düşüncen değilim.
Artık senin gerçek aşkın değilim.
Dibine doğru acılaşan bir tatlı gibiyim;
Artık hiç yemediğin...