Oh dismal mourning...
I open my weary eyes once again
My life has been left hollow
And ashes have filled the gorge of my within
Last night I hoped and wished I'd die in my sleep
But no catharsis was granted to me
Will this pain ever pass?
The enchanting perfumes of winter
And the bleak, cold breath of her still haunts me...
Oportet ubique pulchritudinem evanescere
So half of me rode to the mountains
And the other half soared high in the winds
To a place where the angels had fallen,
The soil gagged and choked on their wings
My soul was the pale skyline
That she stretched across the horizon
Two years had brought the fire
That she paints upon my loathsome canvas
Türkçe
Ufuk Çizgisi Karşısında Ateşe Boyalı 1
Oh kederli matem
Bir kez daha bitkin gözlerimi açtın.
Yaşamım boş bırakıldı
ve içimde küller boğazımı doldurdu
dün gece arzuladım ve uykumda ölmeyi diledim
ama hiçbir katarsis* bana bağışlanmadı
Bu acı hiç geçmeyecek mi?
kışın kokular büyüleyici
ve kasvetli, yine de soğuk nefesi bana dadanır
Her yerde güzelliğin kaybolması gerekir
Böylece benim yarım bindi dağlara
ve diğer yarım rüzgarla beraber yükseğe uçtu
meleklerin düşmüş olduğu bir yere,
toprağın ağzı tıkandı ve onların kanatlarında boğuldum
Ruhum solgun ufuk çizgisiydi
O uzanan görüş karşısında
İki yıl ateş getirdi
benim iğrenç tuvalim üzerinde boyadı.