Agit Işık - Rojên Tarî

Mijê girt ser welatê min,
ka heyv û roj, ka asîman?
Ket ser şar û kelehên min,
tîr tê re naçe mijek giran.
Ava spî bi çavan de hat,
rê û rêçik tev wenda ne.
Li beriya min aso dûr e,
dergeha min bûye leylan...

Derdan heland hinav û dil,
diaxivin kul û birîn.
Janê daye dilê bi kul,
ji ber daxan dikim qêrîn,
Dikim hawar , gazî dikim
li heval û cîranan.
Ji birînan min bi cok in,
ji çavên min çemên bi xwîn..


Bir sis çöktü ülkemin üstüne,
hani ay ve güneş, hani gökyüzü?
Şehir ve kalelerimin üstüne çöktü,
içinden ok bile geçmez sisin.
Duru gözyaşları aktı gözlerden,
yol ve yöntem tamamen kaybolmuş.
Önüm, ufuk kadar uzaktır,
eşiğim ise seraptır bana...

Dertler tüketti bağrımı, yüreğimi,
dile geldi yara berelerim.
Sızı vurmuş yaralı yüreğime.
Dağlanmışım, acılardan haykırırım.
Feryad eder, çağırırım eşi dostu,
konu komşuyu.
Yaralardan yarılmıştır bedenim,
kanlı pınardır gözyaşlarım.