Сана кун (Sana kun)
Сүрэҕим эн, айарым абылаҥа эн,
Бу киэҥ халлаан
Эн эрэ хараххар көстөрө.
Ол күн этэ биир сааскы киэһэ,
Эйигин тапталым, аналым буоларгын
Сэрэммэккэ сүтэрбитим.
Хос ырыа:
Саҥа күн эйигинэ суох
Дьоллоох буолбатын сэрэйэбин,
Күөх ыраах халлааны одуулаан
Эйигин саныыбын, ахтабын.
Сүрэҕиэм өссө да уоскулаҥы
Билбэт, билбэт, билбэт...
Билэҕин эн, ол дьикти күһүҥҥү кэм
Эргиллибэтин, төннүбэтин...
Ол эрэн мин, сарсыарда уһуктан, мин
Сырдыкка дайабын, күнтэн мин үөрэбин,
Сүрэҕим ырыатын ыллыыбын.
Хос ырыа.
YENI GÜN
Yüreğim sen, ilham perisim sen,
Bu geniş gökyüzü
Senin gözlerınde gözükürdü
O gündü bir bahar gecesi,
Seni sevgilim bana ait olduğunu
Umurumsamadan kaybettim
Yeni gün sensiz
Mutlu olamayacığını hissediyorum (biliyorum)
Mavi uzak gökyüzü bakarken
Seni düşünüyorum, özlüyorum.
Yüreğim hala huzuru
Bilmez, bilmez, bilmez....
Biliyorsun sen, o güzel güz zamanı
Gerigelmesini, dönmesini....
Fakat ben, sabah uyanırken, ben
Aydınlıga dayabın (dayanmak), güneşten ben seviniyorum,
Yüreğim şarkısını söylüyorum.