Alejandro Fernández - Te Soñé

Te soñé
y en tu rostro gentil
hasta pude ver
tu sonrisa sutil
Quise ser
como un niño otra vez
echando a correr
bajo lluvia de abril

Y llegar empapado
a tus brazos
por sentir el calor
maternal de tu abrazo

Te soñé
con tu andar señoril
y te pude ver
solamente el perfil
te pasé
para verte después
desaparecer
vestidita de añil

Y te quise atrapar
en mis sueños
pero echaste a volar
en las alas del viento

Y desperté
aún sintiendo el aroma
de tu piel
buscándote
en las sombras que están
fijas en la pared

Te soñé
como un ángel azul
al amanecer
vestidita de tul
y lloré
al mirarte después
desaparecer
sobre un rayo de luz

Y desperté
con los labios resecos
por la sed
sintiéndote
como Lluvia de abril
dandome de beber

Es que llevo en el alma
una huella de amor que no morirá



Senden rüya görüyordum

Senden rüya görüyordum
ve o zarif yüzünde
görünmeyen hafif
bir tebessümü görüyordum
Çocuk gibi olmak istiyordum,
yürümek için dışarı atılmıs,
Nisan yağmurunun altında koşan

Sırılsıklam kollarına
geri gelmek,
kollarında anne sevgisini
hissetmek için

Senden rüya görüyordum
senin hanımefendi yürüyüşünü
ve sadece senin profilini* görebiliyordum
Yanından geçiyordum,
sadece mavi elbiseninin
içinde kaybolmanı görmek icin

Seni yakalamak istiyordum
rüyalarımda
ama sen kendini uçmak için dışarı attın
rüzgarın kanatlarında

Ve uyanıyordum
teninin kokusunu hissederek
seni arayarak
gölgenin altında
duvarın üstünde

Senden rüya görüyordum
mavi bir melek gibi
şafak vakti
tüllere bürünmüş
ve, ben ağlıyordum
seni bir ışık ışınının üstünde kaybolduğunu gördüm

Ve uyanıyordum
kuru dudaklarla
susamış bir halde
seni hissederek
Nisan yağmuru gibi
bana içecek birşey veren

Çünki ruhumda hiçbirzaman ölmeyen
aşk`ın bir simgesini taşıyorum