Aleksander Piragov - Chto Ty Ponikla Zelenaya Ivushka

Что ты поникла, зеленая ивушка?
Что так уныло шумишь?
Или о горе моем ты проведала,
Вместе со мною грустишь?

Шепчутся листья твои серебристые,
Шепчутся с чистой волной...
Не обо мне ли тот шепот таинственный
Вы завели меж собой?

Знать, не укрылася дума гнетущая,
Черная дума от вас!
Вы разгадали, о чем эти жгучие
Слезы лилися из глаз?

В шепоте вашем я слышу участие;
Мне вам отрадно внимать...
Только природе страданья незримые
Духа дано врачевать

Niye boynun bükük, küçük yeşil söğüt?
Neden böyle usul usul hışırdıyorsun?
Kederimden mi haberdarsın,
Benimle tasalanıyorsun?

Fısıldıyor gümüşi yaprakların,
Fısıldıyor saf bir endişeyle...
Benim hakkımda mı
Aranızdaki o gizemli fısıltılar?

Bilinsin; tükenmedi o bunaltıcı azap,
Sizin karanlık fikirleriniz!
Tahmin ettiniz, bu gözlerden dökülen
Yakıcı gözyaşlarının sebebini?

Fısıltılarınızda bana hak verdiğinizi duyuyorum;
Sizi dinlemek beni bahtiyar ediyor...
Sadece tabatın ruhuna has bir şey
Görünmeyen azaplara şifa olmak!