¡Adiós Granada,
Granada mía!
Adiós Granada,
Granada mía,
yo no volveré a verte
más en la vía.
Ay, me da pena
vivir lejos de tu vega
y del sitio en que reposa
el cuerpo de mi morena.
¡Dobla campana,
campana dobla!
Campana dobla,
dobla campana,
que tu triste sonío
me traen las olas,
que horas tan negras
en la cajita la veo
y la nieve de sus labios
aún en los míos la siento.
¡Dobla, dobla campana!...
Hoşçakal Granada
Granadam benim!
Hoşçakal Granada
Granadam benim!
bir daha göremeyeceğim seni
yaşamım boyunca asla
Ah acı veriyor bana
senin vadinden uzakta yaşamak
ve esmerimin bedeninin
dinlendiği yerden
Çan çalsın!
çalsın çan!
Çan çalsın!
çalsın çan!
senin hüzünlü şarkını
dalgalar getirsin bana
çok karanlık saatlerde
görüyorum küçük mezarında onu
ve onun dudaklarının karını
hala dudaklarımda duyuyorum
Çal, çal çan!