Alla Pugacheva - Million Roses

There once lived a painter,
He had a house and his paintings.
He was in love with an actress,
And that actress loved flowers.
Then he sold his house,
Sold his paintings too
And with that money he bought
A whole sea of flowers.

Million, million,
Million of red roses
From your window, from your window
From your window you can see
Who's in love, who's in love
Who's crazy in love with you
My whole life for you
I will turn into flowers

In the morning you'll wake up at your window
Maybe, you've lost your mind
As if still in a dream
Your whole yard is filled with flowers
Suddenly your heart is turning cold
Who's the rich baron doing this?
Instead under the window, barely breathing
The poor painter is standing

Million, million,
Million of red roses
From your window, from your window
From your window you can see
Who's in love, who's in love
Who's crazy in love with you
My whole life for you
I will turn into flowers

The meeting was short
By night she left on a train
But in her life she always remembered
Song of the beautiful of roses
The painter lived out his life alone
Many pains he lived through
But in his life he always had
A whole sea of beautiful roses

Million, million,
Million of red roses
From your window, from your window
From your window you can see
Who's in love, who's in love
Who's crazy in love with you My whole life for you
I will turn into flowers

Bunun adı sanattır kendim çevirdim...


Bir Ressam Vardı
Resim Yapar Duvar Boyardı
Bir Şarkıcıya Tutuldu Gönlü ve

Biricik Evini Sattı Onun için
Tüm Resimlerini Sattı Onun İçin
Tüm Parasıyla Güller Aldı Onun İçin

Güllerden Bir Yatak Yaptırmıştı
Binlerce Onbinlercesi Onun İçin
Etrafta Saçılmış Tüm Güller Onaydı
Şarkıcı Güllere Bayılmıştı
Tutuşmuş Kalbi Pır Pır Atıyordu

Aşkı, Evindeki Çiçekleri Görürse
Şarkıcı Daha da Sevinecekti
Aşkını Çiçekten Yaşamıştı

Bir Sabah Uyandığında
Pencereye bakıyordu aşıkolduğu şarkıcı
Sanki bir düş gibi
Tüm heryer çiçekle kaplanmıştı
Kalbini korku çalarken, kim bu çılgın zengin adam dedi içinden

Ağzı kokan bir serseriye bakakaldı

Binlerce Onbinlerce Çiçek Saçmış
Bu kendi fakir gönlü zengin Adam

Güller nedensiz çabucak soldular


Şarkıcı ilk otobüsle yola çıkmıştı
Güzel güllerin edası kaldı geriye
Artık Resimleri de evi de yoktu

Ressamın yüzü sonra hiç gülmedi
Güllerin dikeni batmış ciğerin derinlerine
Şarkıcının kalbini çalmaya değmişti

Güllerden Bir Yatak Yaptırmıştı
Binlerce On binlercesi Onun İçin
Etrafta Saçılmış Tüm Güller Onaydı
Şarkıcı Güllere Bayılmıştı
Tutuşmuş Kalbi Pır Pır Atıyordu