Hoy es el principio del final
Otra vez es igual, el silencio reina.
La ciudad está dormida.
Otra vez me hablas con esa ironía extraña
Y un infierno se desata.
Y si pudiera congelar el tiempo y volverme cenizas
Y deshacerme cuando sople el viento,
que nadie sabe donde habita.
Y si pudiéramos ser algo más que polvo y energía
La luz de dos estrellas extinguidas.
Pon la música tan fuerte que no pueda pensar.
Que nada quedará como estaba, como si no hubiera un mañana que nos fuera a atrapar.
Hoy es el principio del final.
Yo te prometo que no voy a llorar.
No... (bis)
Y si pudiera congelar el tiempo y volverme cenizas
Y deshacerme cuando sople el viento,
que nadie sabe donde habita.
Y si pudiéramos ser algo más que polvo y energía
La luz de dos estrellas extinguidas.
Si no fueran nuestros sueños pesadillas.
Y todos los deseos utopías,
volvería en un acto total de rebeldía.
Y ahora que rodamos por el suelo,
voy sintiendo que volvemos al comienzo.
--------------------
Bugün Sonun Başlangıcı
yeniden aynı, sessizlik hakim
şehir uyuyor
yeniden benimle ilginç bi ironiyle konuşuyorsun
ve bir cehennemin bağları çözülüyor
ve eğer zamanı dondurabilseydim ve küllere dönseydim
ve rüzgar estiği zaman dağılsaydım
kimse nerde yaşadığını bilmese
eğer toz ve enerjiden daha fazlası olabilseydik
iki tane sönmüş yıldızın ışığı
müziği o kadar yüksek aç ki düşünemesin
hiçbir şey kalmayacak olduğu gibi, bizi hazırlıksız yakalayan bir yarın hiç olmayacakmış gibi
bugün sonun başlangıcı
sana söz veriyorum ağlamayacağım.
hayır.. ( iki kere)
ve eğer zamanı dondurabilseydim ve küllere dönseydim
ve rüzgar estiği zaman dağılsaydım
kimse nerde yaşadığını bilmese
eğer toz ve enerjiden daha fazlası olabilseydik
iki tane sönmüş yıldızın ışığı
eğer rüyalarımız kabus değilse
ve tüm ütopik istekler
tam bir isyan hareketine dönecekti
ve şimdi yerde yuvarlanıyoruz
başa döndüğümüzü hissediyorum.