Попадая в мою кровь,
Словно яд скользишь по венам.
Тысячи рук уносят далеко,
На вершины неба.
Ты, как вирус глубоко во мне!
Ты - мой компас, проводник во сне.
Я знаю, без тебя - не проживу и дня!
Время не ждет, и я схожу с ума.
Время не ждет, ты знала сама.
Попадая в мою кровь,
Словно яд скользишь по венам.
Тысячи рук уносят далеко,
На вершины неба.
Тебя нет рядом, - я иду ко дну;
Заполнить пустоту мою прошу.
Я знаю, твой холод лишь согреет меня.
Время не ждет, и я схожу с ума.
Время не ждет, ты знала сама.
Попадая в мою кровь,
Словно яд скользишь по венам.
Тысячи рук уносят далеко,
На вершины неба.
Kanımı içine alıyorum.
Damarların arasından geçen bir zehir gibi.
Binlerce el uzaklara taşındı
Gökyüzünün üstünde.
İçimde derin bir virüs gibisin!
Sen benim pusulam, bir rüyadaki rehberimsin.
Biliyorum, sensiz - Bir gün yaşamayacağım!
Zaman beklemez ve ben deliriyorum.
Zaman beklemez, kendini biliyordun.
Kanımı içine alıyorum.
Damarların arasından geçen bir zehir gibi.
Binlerce el uzaklara taşındı
Gökyüzünün üstünde.
Etrafta yoksun, - Ben dibe gidiyorum;
Boşluğumu doldur lütfen.
Soğukluğun sadece beni ısıttığını biliyorum.
Zaman beklemez ve ben deliriyorum.
Zaman beklemez, kendini biliyordun.
Kanımı içine alıyorum.
Damarların arasından geçen bir zehir gibi.
Binlerce el uzaklara taşındı
Gökyüzünün üstünde.