Amon Amarth - The Fate Of Norns

Kalbimde bir ürperti hissediyorum
Bitmeyen kış soğuğu gibi
Oğlumla birbirimizden ayrıldığımızda
Sadece 6 kış görmüştü


İlk çocugumdu
Ve ırkımın sonuncusu
Adımın son taşıyıcısı
Ölüm ona gülümsediginde
Suçluyacak kimse yoktu

Tanrıların kaderi hepimizi bekliyor
Kaçış yok
Oden'in çagrısına cevap verileceği
Ya da cehennemin kapısından girileceği gün

Onu gemime götürüyorum
Uyuyormuş gibi duruyor
Ama dudaklarının koyu mavi rengi
Beni ağlatmaya yetiyor

Hiçbir baba oğlunu gömmemeli
Fakat bu benim kaderim
Döktüğüm acı ve hiddetli göz yaşları
Katlanılan ağır bir yük

Kollarımda yatan bedeni çok hafif
Teni kar gibi beyazdı Ama kalbimdeki yükü agırdı
Kederim gitgide büyürken

Tanrım!
Nedir bana verilen kader?
Neden ızdırap çekmeliyim?
Niçin bu acıya katlanmalıyım?
Tanrım!
Hayat anlamını yitirdi
Aklımı kaybedeceğim

Onu pyre*nin ortasına yatırdım
Bir Krala layık bir törende
Ve ben de onun yanı başına uzandığımda
Tanrıların dokunaklı şarkılarını duydum

Tanrıların kaderi hepimizi bekliyor
Kaçış yok
Oden'in çagrısına cevap verileceği
Ya da cehennemin kapısından girileceği gün

Tanrıların kaderi hepimizi bekliyor
Bu gerçekleşecek
Oden'in çagrısına cevap verme zamanı
Evlat, O bizi çagırıyor


*Pyre:ölü yakmak için toplanan odun yıgını.