Anathema - All Faith Is Lost

As the dawn emerges i cry in grief
Sorrows flow,
The sadness of another day tortures my heart

Life fades. echoes, voices calling
Within my mind. shadows. i cry

My senses deteriorated
I break down devoid of hope
All faith is lost. why live?

I beg for mercy, i plead, tell me
Why? why me?
Why must i be one of the chosen?

Forgive me for my inquisition
Please answer, i offer my condition
My eyes are closed, i call to the darkness
Allowing the gloom to swallow me
I relax

Gripping my soul as i'm extracted from reality
The umbra chills me
I levitate, staring at my inanimate corpse
Drifting towards the eternal bliss
Beckoned by beings superior
Colossal roar of silence deafens me

I disburden myself
Where am i bound?

My trappist ways are forgotten
As peralsized souls cry out for me
Impassive, i atrive for the light
My true self finally manifests
I am found.

Tüm İnançlar Kayıp Tüm inançlar kayıp
Tan vakti ağrıyor ve ben acılar içinde haykırıyorum.
Acılar saçılıyor.
Her geçen gün mutsuzluklarla kalbime acı çektiriyor.

Yaşam soluyor,sesler yankılanıyor.
Aklımda gölgeler,bağırıyorum.

Algılarım bozuldu.
Umutsuzluğu hiçe saydım.
Tüm inançlar kayıp.yaşamak neden?

Merhamet için dileniyorum,yalvarıyorum anlat bana...
Neden? neden ben?
Neden ben seçildim?

Affet beni, sorguladığım için.
Cevap ver,şartımı söyledim.
Gözlerim kapalı karanlığa bağırıyorum.
İzin ver bu kasvetin beni tüketmesine.
Rahatım.

Hastalıklı ruhum gerçeklerden kopuyor.
Gölgeler ürpertiyor beni.
Havada durup bakıyorum cansız cesedime.
Ebedi mutluluğa doğru sürükleniyorum.
Yaratıcı tarafından çağırılıyorum.
Sessizliğin içindeki büyük kükreme sağır ediyor beni.

Bu yükten kurtarıyorum kendimi.
Nerede harcandım.

Tedavi yolum yok.
Yitik ruhlar benim için haykırıyor.
Çaresiz,yanıp sönen ışıklar.
İşte (Sonunda) benim gerçeğim.
Benim keşfim.