Anathema - Shroud Of Frost

Undying odyssey... a myriad of times

The soul has seen
Through eyes of heaven
The imperium of earth
Nothing left to perceive

Help me to escape from this existence
I yearn for an answer... can you help me?
I'm drowning in a sea of abused visions and shattered dreams
In somnolent illusion... I'm paralysed

Infinity distraction
A pious human disorder
Blind to passage of souls
Conclusion from one remembrance

Help me to escape...

Transfixed...
I gaze through my window at a world lying under a shroud of frost.
In a forlorn stupor I feel the burning of staring eyes, yet no one
is here. Detached from reality, in the Knowing of dreams, we know the
entity of ensuing agony waits to clasp us in its cold breast, in an empty
room. We awake and it's true. I dreamt of the sun's demise, awoke to a bleak
morning. In the emptiness I behled fate for the dead light is a foretelling
of what will be... I saw a soul drift from life, through death, and arrive
at Elysian fields in welcoming song. Yet I stand in a dusk-filled room
despondently watching the passing of the kindred spirit... and there
is no song... just a delusion of silence.
---------------------------- Buzdan Kefen
Ölümsüz yolculuk.....uzun bir zaman

Ruh gördü
Cennetin gözleri boyunca
Dünyanın imparatorluğunu
Anlayacak bir şey kalmadı

Bu hayattan kaçmam için yardım et bana
Bir cevap istiyorum.....yardım edebilir misin bana?
Uyuklayan yanılsamamda,
Küfredilmiş hayaller ve
Yıkılmış rüyalarla dolu bir denizde boğuluyorum
Felç oldum

Sonsuz eğlence.....
Bir dindar insanlar karmaşası
Ruhların geçişinden kör olmuş
Bir hatıradan kaynaklanan son

Yardım et bana kaçmam için....

Sersemledim.....
Penceremden kırağıdan bir kefenle kaplı dünyaya bakıyorum.
Terk edilmiş bir uyuşukluk içinde dik dik bakan gözlerin yanışını hissediyorum,
Henüz burada kimse olmasa da.
Gerçeklikten kopmuş olarak, hayallerin bilgisinde, soğuk bir odada bizi soğuk göğsüne bastırmak için ortaya çıkan acının varlığını biliyoruz. uyanıyoruz ve bu doğru.
Güneşin ölümünü hayal ettim, soğuk bir sabahta uyandım.
Boşlukta, ölü ışık için kaderin ne olacağını önceden haber verme olduğunu fark ettim...
Hoş geldin şarkısı eşliğinde hayattan ölüme giden ve cennetin tarlalarına ulaşan bir ruh yığını gördüm.
Henüz, akşam karanlığı çökmüş bir odada birbirine benzer ruhların geçişini umutsuzca seyrediyorum...ve hiç şarkı yok...sadece sessizliğin aldatması....