Andrey Gubin - Ona Odna

Лето не лето, зима не зима
Где-то рассветы стучатся в дома
Лишь она в этот час у окна
Синие звезды застыли в дали
В порт капитаны ведут корабли
И она будет ждать до утра

yaz yaz mı , kış kış mı
biryerlerde günbatımı evin kapısını çalıyor
sadece o bu saatte camda olan
mavi yıldızlar ufku kaplamış
kaptanlar gemilerini limana çekiyor
o da sabaha kadar bekleyecek

Она опять в этот вечер одна
О чем-то тихо грустит у окна
И только в небе подруга-луна
Вместе с нею всю ночь без сна
И мне никак не уснуть до утра
И никогда не узнает она
Что в этот час и на все времена
Мне как прежде нужна она одна

o yine bu gece bir başına
sessizce hüzünleniyor cam kenarında
tek arkadaşı gökteki ay
tüm gece sadece onunla uykusuz
ve ben de sabaha kadar hep uykusuz
ve o bunu hiç bilmeyecek
şu an içinde ve her zaman
geçmişte olduğu gibi tek ihtiyacım yalnız o
Утро так близко - рукою подать
Город проснется и скоро опять
Все вокруг побегут кто куда
С ними мне тоже пора уходить
Чтобы ее повстречать может быть
И сказать: "Я с тобой навсегда"

sabah o kadar yakın ki , ellle tutulur
şehir uyanıyor ve yakında yeniden
herkes koşturacak kimler nerelere
onlarla beraber benim için de vakit geldi
belki de onunla karşılaşmak için
ve demeliyim " sonsuza kadar seninleyim "

Она опять в этот вечер одна
О чем-то тихо грустит у окна
И только в небе подруга-луна
Вместе с нею всю ночь без сна
И мне никак не уснуть до утра
И никогда не узнает она
Что в этот час и на все времена
Мне как прежде нужна она одна

o yine bu gece bir başına
sessizce hüzünleniyor cam kenarında
tek arkadaşı gökteki ay
tüm gece sadece onunla uykusuz
ve ben de sabaha kadar hep uykusuz
ve o bunu hiç bilmeyecek
şu an içinde ve her zaman
geçmişte olduğu gibi tek ihtiyacım yalnız o