Miłość swą w złym mroku odnalazłam,
I nadzieję wśród rozpaczy.
Ziemia była mi wrogiem,
Lecz ja się do niej przytuliłam,
Bo przecież życie nie jest mrokiem,
Bo przecież ziemia jest dobrocią.
Gwiazdę odnalazłam, dobro odnalazłam,
Osiągnęłam dobro i rozkwitłam,
Poznałam Ciebie,
Odnalazłam Ciebie,
Zrozumiałam Ciebie,
Pokochałam Ciebie...
I słowa stały się pieśnią,
Troski stały się pieśnią,
Zło, kamień, trawa, wrogość
Stały się pieśnią...
I wszystkie pieśni stały się dobrem,
Dobro stało się pieśnią!
Niebo swą melodię zaśpiewało,
Ptak melodię swoją zaświergotał,
Woda swą melodię zaśpiewała...
Jesteś dobry,
Jesteś dobry,
I w tym wyznaniu,
Największym wyznaniu,
Zawiera się wszystko!
Posłuchaj,
Zostań ze mną...
Şeytani bir karanlıkta buldum aşkımı
Ve umutsuzlukla umudum arasında.
Dünya benim düşmanımdı,
Ama ona sarıldım,
Çünkü hayat kasvetli değildi,
Çünkü dünya iyi.
Yıldız buldum, iyiliği buldum,
İyiliğe ulaştım ve çiçeklenmeye başlamış,
Seninle tanıştım,
Seni buldum,
Seni anlamayı başardım,
Sana aşık oldum...
Ve kelimeler bir şarkıya dönüştü,
Dertler bir şarkıya dönüştü,
Günah, taş, çim, kin
bir şarkıya dönüştü...
Ve tüm şarkılar iyiliğe dönüştü,
İyilik bir şarkıya dönüştü!
Cennet onun melodisini seslendirdi,
Kuşlar onun melodisini cıvıldadı,
Su onun melodisini seslendirdi...
Sen iyisin,
Sen iyisin,
Ve bu itirafta,
En iyi itirafta,
Her şey bulunabilir!
Dinle,
Benimle kal...