MÊVAN
tû mevanê mini
destê te da boxça te
tû dîyarek dûrda ne hatî êma
min dîyarêt nêzûk hazirkir bote
insan çima di helêt baranê
pişt hingî
ma têra dike parêt wî
ga esmanî baran di barînît
yanjî ma hîreye
pakilê fahîşanda
evînêt kimlik lê bezir peydah dikê
bo şûşek ereqê
rengê ser li girêdana panzdeh qîza nadet evîn
hesaba xwe fitîl fitîl derêwxît difinêt insani
qer çîye nizane
xal xatir tê na gehe
berûkêt min pare nîne
evîn jî
te qer na detê min
nefs u mûdafaa nas nakê evîn
qanûn u nîzam çîye nizane
hemi hûnerêt xwe bo odê îşkencê têle
ceyran dide
ew jî
li te min nadete bîr kirin misqalek
tû mevanê mini
mêjwere min methîye ne rêjandîye rêkate
bo, çi evîna bilêt ne birîye
pê dilemin yê qurot
xarzokatî nekir bo evîndarek dî
tû mevanê mini
lamê mi da şûna rujê
gunehêt xwe rêz dikim
tû beramin dirunê
ez jî bote
resmê cidabûnek bê jin çêdikim
MİSAFİR
Misafirimsin
Elinde bohçan
Uzak diyarlardan gelmedin ama
Kendime yakın memleketler hazırladım sana
İnsan neden kaçar yağmurdan
Daha sonraları
Yeter mi ki parası
Gökten rahmet yağdırmaya
Yoksa alışık mıdır
Fahişe kucaklarında
Kimliği meçhul sevdalar peydahlamaya
Bir şişe lavanta için
On beş kızı kandırmaya benzemiyor aşk
Hesabını fitil fitil çıkarıyor burnundan insanın
Borç nedir bilmiyor
Hal hatır anlamıyor
Üzerimde nakit param yok
Aşk ise
Veresiye vermiyor seni bana
Nefsi müdafaa tanımıyor aşk
Kanun nizam nedir bilmiyor
İşkence odalarına saklıyor bütün hünerlerini
Elektrik veriyor
Bu bile
Bir an unutturmaya yetmiyor seni
Misafirimsin
Nicedir methiyeler dökmedim adına
Hiçbir aşka bilet kesmedim
Topallayan yüreğimle
Merhamet dilenmedim başka Sevgiliden
Misafirimsin
Yanağımda ruj izleri
Günahlarımı sıraya diziyorum
Karşımda oturmuşsun
Bense sana
Dul kalmış bir ayrılığın resmini çiziyorum