Antonis Remos - Ta Metaksota Sou Heria

(Τα μεταξωτά σου χέρια)

Δυνατά κι απεγνωσμένα
σκέφτομαι συνέχεια εσένα,
η σκιά απ' τη σκιά σου
πάω όπου πας.
Σαν τ' αγριεμένο κύμα,
η ζωή μου αλλάζει σχήμα
προκειμένου να 'χω εσένα
και να μ' αγαπάς.

Τα μεταξωτά σου χέρια,
να καλύψουνε τ' αστέρια
στο σκοτάδι να με πνίξουν
για να ονειρευτώ.
Στην καρδιά σου πως υπάρχω,
ότι βασιλεύω κι άρχω
κι ότι μ' αγαπάς το ίδιο
όπως σ' αγαπώ...

Άμα δεν σε έχω άμα,
γίνεται η ζωή μου δράμα.
Μοιάζουν να 'ναι όλα λάθος,
μοιάζουν περιττά.
Σ' άδειο στάδιο κερκίδα
στ' άγνωστο χωρίς πυξίδα,
ετοιμόρροπη η ζωή μου
που 'σαι μακρυά.



Senin İpek Ellerin

Güçlü ve umutsuzca
Sürekli seni düşünüyorum
Gölgem gölgenin peşinde
Nereye gidersen oraya gidiyorum
Hırçın bir dalga gibi
Hayatım şekil değiştiriyor
Sana ulaşmak için
Beni sevmen için

Senin ipek ellerin
Yıldızları kaplasa
Beni karanlığa boğsa
Öylece hayal etsem
Senin kalbinde yer aldığımı
Orada hüküm sürdüğümü
Senin de beni; seni sevdiğim kadar sevdiğini

Seninle olmazsam, ah olmazsam
Hayatım drama dönüşür
Her şey yanlışmış gibi,
Gereksizmiş gibi görünür
Boş stadyumdaki bir sıra
Bilinmezde pusulasız
Hayatım çatırdıyor
Sen uzaktasın