Benjamin Biolay - Ton Héritage

Si tu aimes les soirs de pluie
Mon enfant, mon enfant
Les ruelles de l'Italie
Et les pas des passants
L'éternelle litanie
Des feuilles mortes dans le vent
Qui poussent un dernier cri
Crie, mon enfant

Seviyorsan yağmurlu geceleri
Çocuğum, çocuğum
İtalya'nın yollarını
Ve yoldan geçenlerin adımlarını
Sonsuz duaları
Rüzgarla uçuşup da
Son feryatlarını haykıran ölü yaprakları
Haykır, çocuğum


Si tu aimes les éclaircies
Mon enfant, mon enfant
Prendre un bain de minuit
Dans le grand océan
Si tu aimes la mauvaise vie
Ton reflet dans l'étang
Si tu veux tes amis
Près de toi, tout le temps

Seviyorsan açık havaları
Çocuğum, çocuğum
Gece yarısı yıkanmayı
Büyük Okyanus'ta
Seviyorsan sefil hayatı
Birikintideki aksini
İstiyorsan arkadaşlarını
Yanında, daima...

Si tu pries quand la nuit tombe
Mon enfant, mon enfant
Si tu ne fleuris pas les tombes
Mais chéris les absents
Si tu as peur de la bombe
Et du ciel trop grand
Si tu parles à ton ombre
De temps en temps


Dua ediyorsan gece çöktüğünde
Çocuğum, çocuğum
Mezarlarına çiçek bırakmayıp da
Özlüyorsan gidenleri
Korkuyorsan bombadan
Ve koca göklerden
Gölgenle konuşuyorsan
Zaman zaman

Si tu aimes la marée basse
Mon enfant, mon enfant
Le soleil sur la terrasse
Et la lune sous le vent
Si l'on perd souvent ta trace
Dès qu'arrive le printemps
Si la vie te dépasse
Passe, mon enfant

Seviyorsan dalgaların çekilmesini
Çocuğum, çocuğum
Terastaki güneşi
Rüzgaraltı mehtabı
Sık sık kaybediyorsan izini
Gelirken bahar vakti
Hayat senden geçiyorsa
Geç, çocuğum

Ça n'est pas ta faute
C'est ton héritage
Et ce sera pire encore
Quand tu auras mon âge
Ça n'est pas ta faute
C'est ta chair, ton sang
Il va falloir faire avec
Ou, plutôt sans

Senin suçun değil
Sana miras bu
Ve daha da beter olacak
Benim yaşıma geldiğinde
Senin suçun değil
Senin kanın, canın bu
Ya onunla olur
Yahut, daha ziyade onsuz
Si tu oublies les prénoms
Les adresses et les âges
Mais presque jamais le son
D'une voix, un visage
Si tu aimes ce qui est bon
Si tu vois des mirages
Si tu préfères Paris
Quand vient l'orage

Unutuyorsan isimleri
Adresleri ve yaşları
Ama asla unutmuyorsan
Bir sesin tonunu, bir yüzü
Seviyorsan iyi olanı
Seraplar görüyorsan
Paris'i tercih ediyorsan
Fırtına gelirken

Si tu aimes les goûts amers
Et les hivers tout blancs
Si tu aimes les derniers verres
Et les mystères troublants
Si tu aimes sentir la terre
Et jaillir le volcan
Si tu as peur du vide
Vide, mon enfant


Seviyorsan acı tatları
Ve bembeyaz kışları
Seviyorsan son bardakları
Ve can sıkan gizemleri
Seviyorsan Yer'i hissetmeyi
Ve volkanın infilakını
Korkuyorsan boşluktan
Boşalt içini çocuğum

Ça n'est pas ta faute
C'est ton héritage
Et ce sera pire encore
Quand tu auras mon âge
Ça n'est pas ta faute
C'est ta chair, ton sang
Il va falloir faire avec
Ou, plutôt sans

Senin suçun değil
Sana miras bu
Ve daha da beter olacak
Benim yaşıma geldiğinde
Senin suçun değil
Senin kanın, canın bu
Ya onunla olur
Yahut, daha ziyade onsuz

Si tu aimes partir avant
Mon enfant, mon enfant
Avant que l'autre s'éveille
Avant qu'il te laisse en plan
Si tu as peur du sommeil
Et que passe le temps
Si tu aimes l'automne vermeil
Merveille, rouge sang

Seviyorsan önceden gitmeyi
Çocuğum, çocuğum
Öteki uyanmadan
O seni terk etmeden
Korkuyorsan uykudan
Ve zamanın geçmesinden
Seviyorsan kızıl sonbaharı
Şahane, kan kırmızı

Si tu as peur de la foule
Mais supportes les gens
Si tes idéaux s'écroulent
Le soir de tes vingt ans
Et si tout se déroule
Jamais comme dans tes plans
Si tu n'es qu'une pierre qui roule
Roule, mon enfant

Korkuyorsan kalabalıktan
Ama katlanıyorsan insanlara
Çöküyorsa ideallerin
Yirmili yaşlarının akşamında
Ve gitmiyorsa hiçbir şey
Hesapladığın gibi
Safi bir taş isen yuvarlanan
Yuvarlan çocuğum